буркаце́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. буркаце́нне
Р. буркаце́ння
Д. буркаце́нню
В. буркаце́нне
Т. буркаце́ннем
М. буркаце́нні

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)