буркатну́ць
‘прабурчаць, прамурлыкаць што-небудзь і без прамога дапаўнення’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| буркатну́ | буркатнё́м | |
| буркатне́ш | буркатняце́ | |
| буркатне́ | буркатну́ць | |
| Прошлы час | ||
| буркатну́ў | буркатну́лі | |
| буркатну́ла | ||
| буркатну́ла | ||
| Загадны лад | ||
| буркатні́ | буркатні́це | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| буркатну́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)