буркату́н
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| буркату́н | буркатуны́ | |
| буркатуна́ | буркатуно́ў | |
| буркатуну́ | буркатуна́м | |
| буркатуна́ | буркатуно́ў | |
| буркатуно́м | буркатуна́мі | |
| буркатуне́ | буркатуна́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)