апало́нік
‘лыжка, якой разліваюць страву’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
апало́нік |
апало́нікі |
Р. |
апало́ніка |
апало́нікаў |
Д. |
апало́ніку |
апало́нікам |
В. |
апало́нік |
апало́нікі |
Т. |
апало́нікам |
апало́нікамі |
М. |
апало́ніку |
апало́ніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996.
апало́сквальнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
апало́сквальнік |
апало́сквальнікі |
Р. |
апало́сквальніку |
апало́сквальнікаў |
Д. |
апало́сквальніку |
апало́сквальнікам |
В. |
апало́сквальнік |
апало́сквальнікі |
Т. |
апало́сквальнікам |
апало́сквальнікамі |
М. |
апало́сквальніку |
апало́сквальніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
апало́скванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
апало́скванне |
апало́скванні |
Р. |
апало́сквання |
апало́скванняў |
Д. |
апало́скванню |
апало́скванням |
В. |
апало́скванне |
апало́скванні |
Т. |
апало́скваннем |
апало́скваннямі |
М. |
апало́скванні |
апало́скваннях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
апало́сквацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
апало́скваюся |
апало́скваемся |
2-я ас. |
апало́скваешся |
апало́скваецеся |
3-я ас. |
апало́скваецца |
апало́скваюцца |
Прошлы час |
м. |
апало́скваўся |
апало́скваліся |
ж. |
апало́сквалася |
н. |
апало́сквалася |
Загадны лад |
2-я ас. |
апало́сквайся |
апало́сквайцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
апало́скваючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
апало́скваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
апало́скваю |
апало́скваем |
2-я ас. |
апало́скваеш |
апало́скваеце |
3-я ас. |
апало́сквае |
апало́скваюць |
Прошлы час |
м. |
апало́скваў |
апало́сквалі |
ж. |
апало́сквала |
н. |
апало́сквала |
Загадны лад |
2-я ас. |
апало́сквай |
апало́сквайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
апало́скваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
апало́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
апалю́ |
апо́лем |
2-я ас. |
апо́леш |
апо́леце |
3-я ас. |
апо́ле |
апо́люць |
Прошлы час |
м. |
апало́ў |
апало́лі |
ж. |
апало́ла |
н. |
апало́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
апалі́ |
апалі́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
апало́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
апа́лубачны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
апа́лубачны |
апа́лубачная |
апа́лубачнае |
апа́лубачныя |
Р. |
апа́лубачнага |
апа́лубачнай апа́лубачнае |
апа́лубачнага |
апа́лубачных |
Д. |
апа́лубачнаму |
апа́лубачнай |
апа́лубачнаму |
апа́лубачным |
В. |
апа́лубачны (неадуш.) апа́лубачнага (адуш.) |
апа́лубачную |
апа́лубачнае |
апа́лубачныя (неадуш.) апа́лубачных (адуш.) |
Т. |
апа́лубачным |
апа́лубачнай апа́лубачнаю |
апа́лубачным |
апа́лубачнымі |
М. |
апа́лубачным |
апа́лубачнай |
апа́лубачным |
апа́лубачных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
апа́лубіць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
апа́лублю |
апа́лубім |
2-я ас. |
апа́лубіш |
апа́лубіце |
3-я ас. |
апа́лубіць |
апа́лубяць |
Прошлы час |
м. |
апа́лубіў |
апа́лубілі |
ж. |
апа́лубіла |
н. |
апа́лубіла |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
апа́лубіўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
апа́лубка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
апа́лубка |
апа́лубкі |
Р. |
апа́лубкі |
апа́лубак |
Д. |
апа́лубцы |
апа́лубкам |
В. |
апа́лубку |
апа́лубкі |
Т. |
апа́лубкай апа́лубкаю |
апа́лубкамі |
М. |
апа́лубцы |
апа́лубках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.