апало́нік

‘лыжка, якой разліваюць страву’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. апало́нік апало́нікі
Р. апало́ніка апало́нікаў
Д. апало́ніку апало́нікам
В. апало́нік апало́нікі
Т. апало́нікам апало́нікамі
М. апало́ніку апало́ніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)