адары́раваны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
адары́раваны |
адары́раваная |
адары́раванае |
адары́раваныя |
Р. |
адары́раванага |
адары́раванай адары́раванае |
адары́раванага |
адары́раваных |
Д. |
адары́раванаму |
адары́раванай |
адары́раванаму |
адары́раваным |
В. |
адары́раваны (неадуш.) адары́раванага (адуш.) |
адары́раваную |
адары́раванае |
адары́раваныя (неадуш.) адары́раваных (адуш.) |
Т. |
адары́раваным |
адары́раванай адары́раванаю |
адары́раваным |
адары́раванымі |
М. |
адары́раваным |
адары́раванай |
адары́раваным |
адары́раваных |
Крыніцы:
piskunou2012.
адары́раваны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
адары́раваны |
адары́раваная |
адары́раванае |
адары́раваныя |
Р. |
адары́раванага |
адары́раванай адары́раванае |
адары́раванага |
адары́раваных |
Д. |
адары́раванаму |
адары́раванай |
адары́раванаму |
адары́раваным |
В. |
адары́раваны (неадуш.) адары́раванага (адуш.) |
адары́раваную |
адары́раванае |
адары́раваныя (неадуш.) адары́раваных (адуш.) |
Т. |
адары́раваным |
адары́раванай адары́раванаю |
адары́раваным |
адары́раванымі |
М. |
адары́раваным |
адары́раванай |
адары́раваным |
адары́раваных |
Крыніцы:
piskunou2012.
адары́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
адару́ |
адо́рым |
2-я ас. |
адо́рыш |
адо́рыце |
3-я ас. |
адо́рыць |
адо́раць |
Прошлы час |
м. |
адары́ў |
адары́лі |
ж. |
адары́ла |
н. |
адары́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
адары́ |
адары́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
адары́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
адасабле́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
адасабле́нне |
адасабле́нні |
Р. |
адасабле́ння |
адасабле́нняў |
Д. |
адасабле́нню |
адасабле́нням |
В. |
адасабле́нне |
адасабле́нні |
Т. |
адасабле́ннем |
адасабле́ннямі |
М. |
адасабле́нні |
адасабле́ннях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
адасабля́льнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
адасабля́льнасць |
Р. |
адасабля́льнасці |
Д. |
адасабля́льнасці |
В. |
адасабля́льнасць |
Т. |
адасабля́льнасцю |
М. |
адасабля́льнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
адасабля́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
адасабля́юся |
адасабля́емся |
2-я ас. |
адасабля́ешся |
адасабля́ецеся |
3-я ас. |
адасабля́ецца |
адасабля́юцца |
Прошлы час |
м. |
адасабля́ўся |
адасабля́ліся |
ж. |
адасабля́лася |
н. |
адасабля́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
адасабля́йся |
адасабля́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
адасабля́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
адасабля́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
адасабля́ю |
адасабля́ем |
2-я ас. |
адасабля́еш |
адасабля́еце |
3-я ас. |
адасабля́е |
адасабля́юць |
Прошлы час |
м. |
адасабля́ў |
адасабля́лі |
ж. |
адасабля́ла |
н. |
адасабля́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
адасабля́й |
адасабля́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
адасабля́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
адасабне́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
адасабне́нне |
Р. |
адасабне́ння |
Д. |
адасабне́нню |
В. |
адасабне́нне |
Т. |
адасабне́ннем |
М. |
адасабне́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
адасабня́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
адасабня́юся |
адасабня́емся |
2-я ас. |
адасабня́ешся |
адасабня́ецеся |
3-я ас. |
адасабня́ецца |
адасабня́юцца |
Прошлы час |
м. |
адасабня́ўся |
адасабня́ліся |
ж. |
адасабня́лася |
н. |
адасабня́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
адасабня́йся |
адасабня́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
адасабня́ючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.