абадра́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абдзяру́ |
абдзяро́м |
| 2-я ас. |
абдзярэ́ш |
абдзераце́ |
| 3-я ас. |
абдзярэ́ |
абдзяру́ць |
| Прошлы час |
| м. |
абадра́ў |
абадра́лі |
| ж. |
абадра́ла |
| н. |
абадра́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
абдзяры́ |
абдзяры́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
абадра́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абажа́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
абажа́нне |
| Р. |
абажа́ння |
| Д. |
абажа́нню |
| В. |
абажа́нне |
| Т. |
абажа́ннем |
| М. |
абажа́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
абажа́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абажа́ю |
абажа́ем |
| 2-я ас. |
абажа́еш |
абажа́еце |
| 3-я ас. |
абажа́е |
абажа́юць |
| Прошлы час |
| м. |
абажа́ў |
абажа́лі |
| ж. |
абажа́ла |
| н. |
абажа́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
абажа́й |
абажа́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
абажа́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
абажра́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абажру́ся |
абажро́мся |
| 2-я ас. |
абажрэ́шся |
абажраце́ся |
| 3-я ас. |
абажрэ́цца |
абажру́цца |
| Прошлы час |
| м. |
абажра́ўся |
абажра́ліся |
| ж. |
абажра́лася |
| н. |
абажра́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
абажры́ся |
абажры́цеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
абажра́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012.
абажра́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абажру́ |
абажрэ́м |
| 2-я ас. |
абажрэ́ш |
абажрэ́це |
| 3-я ас. |
абажрэ́ |
абажру́ць |
| Прошлы час |
| м. |
абажра́ў |
абажра́лі |
| ж. |
абажра́ла |
| н. |
абажра́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
абажры́ |
абажры́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
абажра́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
абажу́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
абажу́р |
абажу́ры |
| Р. |
абажу́ра |
абажу́раў |
| Д. |
абажу́ру |
абажу́рам |
| В. |
абажу́р |
абажу́ры |
| Т. |
абажу́рам |
абажу́рамі |
| М. |
абажу́ры |
абажу́рах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абажуратрыма́льнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
абажуратрыма́льнік |
абажуратрыма́льнікі |
| Р. |
абажуратрыма́льніка |
абажуратрыма́льнікаў |
| Д. |
абажуратрыма́льніку |
абажуратрыма́льнікам |
| В. |
абажуратрыма́льнік |
абажуратрыма́льнікі |
| Т. |
абажуратрыма́льнікам |
абажуратрыма́льнікамі |
| М. |
абажуратрыма́льніку |
абажуратрыма́льніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
абажу́рны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абажу́рны |
абажу́рная |
абажу́рнае |
абажу́рныя |
| Р. |
абажу́рнага |
абажу́рнай абажу́рнае |
абажу́рнага |
абажу́рных |
| Д. |
абажу́рнаму |
абажу́рнай |
абажу́рнаму |
абажу́рным |
| В. |
абажу́рны (неадуш.) абажу́рнага (адуш.) |
абажу́рную |
абажу́рнае |
абажу́рныя (неадуш.) абажу́рных (адуш.) |
| Т. |
абажу́рным |
абажу́рнай абажу́рнаю |
абажу́рным |
абажу́рнымі |
| М. |
абажу́рным |
абажу́рнай |
абажу́рным |
абажу́рных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абажу́рчык
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
абажу́рчык |
абажу́рчыкі |
| Р. |
абажу́рчыка |
абажу́рчыкаў |
| Д. |
абажу́рчыку |
абажу́рчыкам |
| В. |
абажу́рчык |
абажу́рчыкі |
| Т. |
абажу́рчыкам |
абажу́рчыкамі |
| М. |
абажу́рчыку |
абажу́рчыках |
Крыніцы:
piskunou2012.