перадваро́цце
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
перадваро́цце |
| Р. |
перадваро́цця |
| Д. |
перадваро́ццю |
| В. |
перадваро́цце |
| Т. |
перадваро́ццем |
| М. |
перадваро́цці |
Крыніцы:
piskunou2012.
перадвая́чваць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
перадвая́чваю |
перадвая́чваем |
| 2-я ас. |
перадвая́чваеш |
перадвая́чваеце |
| 3-я ас. |
перадвая́чвае |
перадвая́чваюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
перадвая́чваў |
перадвая́чвалі |
| ж. |
перадвая́чвала |
| н. |
перадвая́чвала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
перадвая́чвай |
перадвая́чвайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
перадвая́чваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
перадвая́чыць
‘сказаць няпраўду, змяніць паказанні’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
перадвая́чу |
перадвая́чым |
| 2-я ас. |
перадвая́чыш |
перадвая́чыце |
| 3-я ас. |
перадвая́чыць |
перадвая́чаць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
перадвая́чыў |
перадвая́чылі |
| ж. |
перадвая́чыла |
| н. |
перадвая́чыла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
перадвая́ч |
перадвая́чце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
перадвая́чыўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
перадвеліко́дны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
перадвеліко́дны |
перадвеліко́дная |
перадвеліко́днае |
перадвеліко́дныя |
| Р. |
перадвеліко́днага |
перадвеліко́днай
перадвеліко́днае |
перадвеліко́днага |
перадвеліко́дных |
| Д. |
перадвеліко́днаму |
перадвеліко́днай |
перадвеліко́днаму |
перадвеліко́дным |
| В. |
перадвеліко́дны (неадуш.)
перадвеліко́днага (адуш.) |
перадвеліко́дную |
перадвеліко́днае |
перадвеліко́дныя (неадуш.)
перадвеліко́дных (адуш.) |
| Т. |
перадвеліко́дным |
перадвеліко́днай
перадвеліко́днаю |
перадвеліко́дным |
перадвеліко́днымі |
| М. |
перадвеліко́дным |
перадвеліко́днай |
перадвеліко́дным |
перадвеліко́дных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
перадвеснавы́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
перадвеснавы́ |
перадвеснава́я |
перадвеснаво́е |
перадвеснавы́я |
| Р. |
перадвеснаво́га |
перадвеснаво́й
перадвеснаво́е |
перадвеснаво́га |
перадвеснавы́х |
| Д. |
перадвеснаво́му |
перадвеснаво́й |
перадвеснаво́му |
перадвеснавы́м |
| В. |
перадвеснавы́ (неадуш.)
перадвеснаво́га (адуш.) |
перадвеснаву́ю |
перадвеснаво́е |
перадвеснавы́я (неадуш.)
перадвеснавы́х (адуш.) |
| Т. |
перадвеснавы́м |
перадвеснаво́й
перадвеснаво́ю |
перадвеснавы́м |
перадвеснавы́мі |
| М. |
перадвеснавы́м |
перадвеснаво́й |
перадвеснавы́м |
перадвеснавы́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
перадво́ены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
перадво́ены |
перадво́еная |
перадво́енае |
перадво́еныя |
| Р. |
перадво́енага |
перадво́енай
перадво́енае |
перадво́енага |
перадво́еных |
| Д. |
перадво́енаму |
перадво́енай |
перадво́енаму |
перадво́еным |
| В. |
перадво́ены (неадуш.)
перадво́енага (адуш.) |
перадво́еную |
перадво́енае |
перадво́еныя (неадуш.)
перадво́еных (адуш.) |
| Т. |
перадво́еным |
перадво́енай
перадво́енаю |
перадво́еным |
перадво́енымі |
| М. |
перадво́еным |
перадво́енай |
перадво́еным |
перадво́еных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
перадво́ены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
перадво́ены |
перадво́еная |
перадво́енае |
перадво́еныя |
| Р. |
перадво́енага |
перадво́енай
перадво́енае |
перадво́енага |
перадво́еных |
| Д. |
перадво́енаму |
перадво́енай |
перадво́енаму |
перадво́еным |
| В. |
перадво́ены (неадуш.)
перадво́енага (адуш.) |
перадво́еную |
перадво́енае |
перадво́еныя (неадуш.)
перадво́еных (адуш.) |
| Т. |
перадво́еным |
перадво́енай
перадво́енаю |
перадво́еным |
перадво́енымі |
| М. |
перадво́еным |
перадво́енай |
перадво́еным |
перадво́еных |
Кароткая форма: перадво́ена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.