перадвая́чыць

‘сказаць няпраўду, змяніць паказанні’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. перадвая́чу перадвая́чым
2-я ас. перадвая́чыш перадвая́чыце
3-я ас. перадвая́чыць перадвая́чаць
Прошлы час
м. перадвая́чыў перадвая́чылі
ж. перадвая́чыла
н. перадвая́чыла
Загадны лад
2-я ас. перадвая́ч перадвая́чце
Дзеепрыслоўе
прош. час перадвая́чыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)