Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні

эмансіпі́раваны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эмансіпі́раваны эмансіпі́раваная эмансіпі́раванае эмансіпі́раваныя
Р. эмансіпі́раванага эмансіпі́раванай
эмансіпі́раванае
эмансіпі́раванага эмансіпі́раваных
Д. эмансіпі́раванаму эмансіпі́раванай эмансіпі́раванаму эмансіпі́раваным
В. эмансіпі́раваны (неадуш.)
эмансіпі́раванага (адуш.)
эмансіпі́раваную эмансіпі́раванае эмансіпі́раваныя (неадуш.)
эмансіпі́раваных (адуш.)
Т. эмансіпі́раваным эмансіпі́раванай
эмансіпі́раванаю
эмансіпі́раваным эмансіпі́раванымі
М. эмансіпі́раваным эмансіпі́раванай эмансіпі́раваным эмансіпі́раваных

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

эмансіпі́раваны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эмансіпі́раваны эмансіпі́раваная эмансіпі́раванае эмансіпі́раваныя
Р. эмансіпі́раванага эмансіпі́раванай
эмансіпі́раванае
эмансіпі́раванага эмансіпі́раваных
Д. эмансіпі́раванаму эмансіпі́раванай эмансіпі́раванаму эмансіпі́раваным
В. эмансіпі́раваны (неадуш.)
эмансіпі́раванага (адуш.)
эмансіпі́раваную эмансіпі́раванае эмансіпі́раваныя (неадуш.)
эмансіпі́раваных (адуш.)
Т. эмансіпі́раваным эмансіпі́раванай
эмансіпі́раванаю
эмансіпі́раваным эмансіпі́раванымі
М. эмансіпі́раваным эмансіпі́раванай эмансіпі́раваным эмансіпі́раваных

Кароткая форма: эмансіпі́равана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

эмансіпі́раваны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эмансіпі́раваны эмансіпі́раваная эмансіпі́раванае эмансіпі́раваныя
Р. эмансіпі́раванага эмансіпі́раванай
эмансіпі́раванае
эмансіпі́раванага эмансіпі́раваных
Д. эмансіпі́раванаму эмансіпі́раванай эмансіпі́раванаму эмансіпі́раваным
В. эмансіпі́раваны (неадуш.)
эмансіпі́раванага (адуш.)
эмансіпі́раваную эмансіпі́раванае эмансіпі́раваныя (неадуш.)
эмансіпі́раваных (адуш.)
Т. эмансіпі́раваным эмансіпі́раванай
эмансіпі́раванаю
эмансіпі́раваным эмансіпі́раванымі
М. эмансіпі́раваным эмансіпі́раванай эмансіпі́раваным эмансіпі́раваных

Кароткая форма: эмансіпі́равана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

эмансіпі́равацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. эмансіпі́руюся эмансіпі́руемся
2-я ас. эмансіпі́руешся эмансіпі́руецеся
3-я ас. эмансіпі́руецца эмансіпі́руюцца
Прошлы час
м. эмансіпі́раваўся эмансіпі́раваліся
ж. эмансіпі́равалася
н. эмансіпі́равалася
Загадны лад
2-я ас. эмансіпі́руйся эмансіпі́руйцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час эмансіпі́руючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsbm1984.

эмансіпі́равацца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. эмансіпі́руюся эмансіпі́руемся
2-я ас. эмансіпі́руешся эмансіпі́руецеся
3-я ас. эмансіпі́руецца эмансіпі́руюцца
Прошлы час
м. эмансіпі́раваўся эмансіпі́раваліся
ж. эмансіпі́равалася
н. эмансіпі́равалася
Загадны лад
2-я ас. эмансіпі́руйся эмансіпі́руйцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час эмансіпі́раваўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsbm1984.

эмансіпі́раваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. эмансіпі́рую эмансіпі́руем
2-я ас. эмансіпі́руеш эмансіпі́руеце
3-я ас. эмансіпі́руе эмансіпі́руюць
Прошлы час
м. эмансіпі́раваў эмансіпі́равалі
ж. эмансіпі́равала
н. эмансіпі́равала
Загадны лад
2-я ас. эмансіпі́руй эмансіпі́руйце
Дзеепрыслоўе
цяп. час эмансіпі́руючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

эмансіпі́раваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. эмансіпі́рую эмансіпі́руем
2-я ас. эмансіпі́руеш эмансіпі́руеце
3-я ас. эмансіпі́руе эмансіпі́руюць
Прошлы час
м. эмансіпі́раваў эмансіпі́равалі
ж. эмансіпі́равала
н. эмансіпі́равала
Загадны лад
2-я ас. эмансіпі́руй эмансіпі́руйце
Дзеепрыслоўе
прош. час эмансіпі́раваўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

эматыві́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. эматыві́зм
Р. эматыві́зму
Д. эматыві́зму
В. эматыві́зм
Т. эматыві́змам
М. эматыві́зме

Крыніцы: piskunou2012.

эматыві́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. эматыві́ст эматыві́сты
Р. эматыві́ста эматыві́стаў
Д. эматыві́сту эматыві́стам
В. эматыві́ста эматыві́стаў
Т. эматыві́стам эматыві́стамі
М. эматыві́сце эматыві́стах

Крыніцы: piskunou2012.

эматыві́сцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эматыві́сцкі эматыві́сцкая эматыві́сцкае эматыві́сцкія
Р. эматыві́сцкага эматыві́сцкай
эматыві́сцкае
эматыві́сцкага эматыві́сцкіх
Д. эматыві́сцкаму эматыві́сцкай эматыві́сцкаму эматыві́сцкім
В. эматыві́сцкі (неадуш.)
эматыві́сцкага (адуш.)
эматыві́сцкую эматыві́сцкае эматыві́сцкія (неадуш.)
эматыві́сцкіх (адуш.)
Т. эматыві́сцкім эматыві́сцкай
эматыві́сцкаю
эматыві́сцкім эматыві́сцкімі
М. эматыві́сцкім эматыві́сцкай эматыві́сцкім эматыві́сцкіх

Крыніцы: piskunou2012.