эматыві́сцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эматыві́сцкі эматыві́сцкая эматыві́сцкае эматыві́сцкія
Р. эматыві́сцкага эматыві́сцкай
эматыві́сцкае		 эматыві́сцкага эматыві́сцкіх
Д. эматыві́сцкаму эматыві́сцкай эматыві́сцкаму эматыві́сцкім
В. эматыві́сцкі (неадуш.)
эматыві́сцкага (адуш.)		 эматыві́сцкую эматыві́сцкае эматыві́сцкія (неадуш.)
эматыві́сцкіх (адуш.)
Т. эматыві́сцкім эматыві́сцкай
эматыві́сцкаю		 эматыві́сцкім эматыві́сцкімі
М. эматыві́сцкім эматыві́сцкай эматыві́сцкім эматыві́сцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)