перадаве́рыць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
перадаве́ру |
перадаве́рым |
| 2-я ас. |
перадаве́рыш |
перадаве́рыце |
| 3-я ас. |
перадаве́рыць |
перадаве́раць |
| Прошлы час |
| м. |
перадаве́рыў |
перадаве́рылі |
| ж. |
перадаве́рыла |
| н. |
перадаве́рыла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
перадаве́р |
перадаве́рце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
перадаве́рыўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Перадаве́ц
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Перадаве́ц |
| Р. |
Перадаўца́ |
| Д. |
Перадаўцу́ |
| В. |
Перадаве́ц |
| Т. |
Перадаўцо́м |
| М. |
Перадаўцы́ |
перадаві́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
перадаві́к |
перадавікі́ |
| Р. |
перадавіка́ |
перадавіко́ў |
| Д. |
перадавіку́ |
перадавіка́м |
| В. |
перадавіка́ |
перадавіко́ў |
| Т. |
перадавіко́м |
перадавіка́мі |
| М. |
перадавіку́ |
перадавіка́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Перадаві́к
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Перадаві́к |
| Р. |
Перадавіка́ |
| Д. |
Перадавіку́ |
| В. |
Перадаві́к |
| Т. |
Перадавіко́м |
| М. |
Перадавіку́ |
перадаві́ца
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
перадаві́ца |
перадаві́цы |
| Р. |
перадаві́цы |
перадаві́ц |
| Д. |
перадаві́цы |
перадаві́цам |
| В. |
перадаві́цу |
перадаві́цы |
| Т. |
перадаві́цай перадаві́цаю |
перадаві́цамі |
| М. |
перадаві́цы |
перадаві́цах |
Крыніцы:
piskunou2012.
перадаві́чка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
перадаві́чка |
перадаві́чкі |
| Р. |
перадаві́чкі |
перадаві́чак |
| Д. |
перадаві́чцы |
перадаві́чкам |
| В. |
перадаві́чку |
перадаві́чак |
| Т. |
перадаві́чкай перадаві́чкаю |
перадаві́чкамі |
| М. |
перадаві́чцы |
перадаві́чках |
Крыніцы:
piskunou2012.
перадавы́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
перадавы́ |
перадава́я |
перадаво́е |
перадавы́я |
| Р. |
перадаво́га |
перадаво́й перадаво́е |
перадаво́га |
перадавы́х |
| Д. |
перадаво́му |
перадаво́й |
перадаво́му |
перадавы́м |
| В. |
перадавы́ (неадуш.) перадаво́га (адуш.) |
перадаву́ю |
перадаво́е |
перадавы́я (неадуш.) перадавы́х (адуш.) |
| Т. |
перадавы́м |
перадаво́й перадаво́ю |
перадавы́м |
перадавы́мі |
| М. |
перадавы́м |
перадаво́й |
перадавы́м |
перадавы́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Перадавы́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
| м. |
| Н. |
Перадавы́ |
| Р. |
Перадаво́га |
| Д. |
Перадаво́му |
| В. |
Перадавы́ |
| Т. |
Перадавы́м |
| М. |
Перадавы́м |
перадавяра́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
перадавяра́ецца |
перадавяра́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
перадавяра́ўся |
перадавяра́ліся |
| ж. |
перадавяра́лася |
| н. |
перадавяра́лася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
перадавяра́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
перадавяра́ю |
перадавяра́ем |
| 2-я ас. |
перадавяра́еш |
перадавяра́еце |
| 3-я ас. |
перадавяра́е |
перадавяра́юць |
| Прошлы час |
| м. |
перадавяра́ў |
перадавяра́лі |
| ж. |
перадавяра́ла |
| н. |
перадавяра́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
перадавяра́й |
перадавяра́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
перадавяра́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.