перадаві́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. перадаві́к перадавікі́
Р. перадавіка́ перадавіко́ў
Д. перадавіку́ перадавіка́м
В. перадавіка́ перадавіко́ў
Т. перадавіко́м перадавіка́мі
М. перадавіку́ перадавіка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)