убруко́ваны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
убруко́ваны |
убруко́ваная |
убруко́ванае |
убруко́ваныя |
Р. |
убруко́ванага |
убруко́ванай убруко́ванае |
убруко́ванага |
убруко́ваных |
Д. |
убруко́ванаму |
убруко́ванай |
убруко́ванаму |
убруко́ваным |
В. |
убруко́ваны убруко́ванага |
убруко́ваную |
убруко́ванае |
убруко́ваныя убруко́ваных |
Т. |
убруко́ваным |
убруко́ванай убруко́ванаю |
убруко́ваным |
убруко́ванымі |
М. |
убруко́ваным |
убруко́ванай |
убруко́ваным |
убруко́ваных |
Кароткая форма: убруко́вана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012.
убруко́ўваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
убруко́ўваю |
убруко́ўваем |
2-я ас. |
убруко́ўваеш |
убруко́ўваеце |
3-я ас. |
убруко́ўвае |
убруко́ўваюць |
Прошлы час |
м. |
убруко́ўваў |
убруко́ўвалі |
ж. |
убруко́ўвала |
н. |
убруко́ўвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
убруко́ўвай |
убруко́ўвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
убруко́ўваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
убрусяне́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
убрусяне́ецца |
убрусяне́юцца |
Прошлы час |
м. |
убрусяне́ўся |
убрусяне́ліся |
ж. |
убрусяне́лася |
н. |
убрусяне́лася |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
убрусяне́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
убрусяне́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
убрусяне́е |
убрусяне́юць |
Прошлы час |
м. |
убрусяне́ў |
убрусяне́лі |
ж. |
убрусяне́ла |
н. |
убрусяне́ла |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
убрусяне́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
убрыкну́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
убрыкну́ |
убрыкнё́м |
2-я ас. |
убрыкне́ш |
убрыкняце́ |
3-я ас. |
убрыкне́ |
убрыкну́ць |
Прошлы час |
м. |
убрыкну́ў |
убрыкну́лі |
ж. |
убрыкну́ла |
н. |
убрыкну́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
убрыкні́ |
убрыкні́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
убрыкну́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
убрысці́
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
убрыду́ |
убрыдзё́м |
2-я ас. |
убрыдзе́ш |
убрыдзяце́ |
3-я ас. |
убрыдзе́ |
убрыду́ць |
Прошлы час |
м. |
убры́ў |
убрылі́ |
ж. |
убрыла́ |
н. |
убрыло́ |
Загадны лад |
2-я ас. |
убрыдзі́ |
убрыдзі́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
убры́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
убудава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
убудава́нне |
Р. |
убудава́ння |
Д. |
убудава́нню |
В. |
убудава́нне |
Т. |
убудава́ннем |
М. |
убудава́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
убудава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
убудава́ны |
убудава́ная |
убудава́нае |
убудава́ныя |
Р. |
убудава́нага |
убудава́най убудава́нае |
убудава́нага |
убудава́ных |
Д. |
убудава́наму |
убудава́най |
убудава́наму |
убудава́ным |
В. |
убудава́ны (неадуш.) убудава́нага (адуш.) |
убудава́ную |
убудава́нае |
убудава́ныя (неадуш.) убудава́ных (адуш.) |
Т. |
убудава́ным |
убудава́най убудава́наю |
убудава́ным |
убудава́нымі |
М. |
убудава́ным |
убудава́най |
убудава́ным |
убудава́ных |
Кароткая форма: убудава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.