калары́йны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
калары́йны |
калары́йная |
калары́йнае |
калары́йныя |
Р. |
калары́йнага |
калары́йнай калары́йнае |
калары́йнага |
калары́йных |
Д. |
калары́йнаму |
калары́йнай |
калары́йнаму |
калары́йным |
В. |
калары́йны (неадуш.) калары́йнага (адуш.) |
калары́йную |
калары́йнае |
калары́йныя (неадуш.) калары́йных (адуш.) |
Т. |
калары́йным |
калары́йнай калары́йнаю |
калары́йным |
калары́йнымі |
М. |
калары́йным |
калары́йнай |
калары́йным |
калары́йных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
калары́метр
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
калары́метр |
калары́метры |
Р. |
калары́метра |
калары́метраў |
Д. |
калары́метру |
калары́метрам |
В. |
калары́метр |
калары́метры |
Т. |
калары́метрам |
калары́метрамі |
М. |
калары́метры |
калары́метрах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
каларыметры́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
каларыметры́чны |
каларыметры́чная |
каларыметры́чнае |
каларыметры́чныя |
Р. |
каларыметры́чнага |
каларыметры́чнай каларыметры́чнае |
каларыметры́чнага |
каларыметры́чных |
Д. |
каларыметры́чнаму |
каларыметры́чнай |
каларыметры́чнаму |
каларыметры́чным |
В. |
каларыметры́чны (неадуш.) каларыметры́чнага (адуш.) |
каларыметры́чную |
каларыметры́чнае |
каларыметры́чныя (неадуш.) каларыметры́чных (адуш.) |
Т. |
каларыметры́чным |
каларыметры́чнай каларыметры́чнаю |
каларыметры́чным |
каларыметры́чнымі |
М. |
каларыметры́чным |
каларыметры́чнай |
каларыметры́чным |
каларыметры́чных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
каларыме́трыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
каларыме́трыя |
Р. |
каларыме́трыі |
Д. |
каларыме́трыі |
В. |
каларыме́трыю |
Т. |
каларыме́трыяй каларыме́трыяю |
М. |
каларыме́трыі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.
калары́раванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
калары́раванне |
Р. |
калары́равання |
Д. |
калары́раванню |
В. |
калары́раванне |
Т. |
калары́раваннем |
М. |
калары́раванні |
Крыніцы:
nazounik2008,
sbm2012.
калары́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
калары́ст |
калары́сты |
Р. |
калары́ста |
калары́стаў |
Д. |
калары́сту |
калары́стам |
В. |
калары́ста |
калары́стаў |
Т. |
калары́стам |
калары́стамі |
М. |
калары́сце |
калары́стах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
калары́стыка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
калары́стыка |
Р. |
каларыстыкі |
Д. |
каларыстыцы |
В. |
каларыстыку |
Т. |
каларыстыкай каларыстыкаю |
М. |
каларыстыцы |
Крыніцы:
piskunou2012.
каларысты́чнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
каларысты́чнасць |
Р. |
каларысты́чнасці |
Д. |
каларысты́чнасці |
В. |
каларысты́чнасць |
Т. |
каларысты́чнасцю |
М. |
каларысты́чнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
каларысты́чна-арнамента́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
каларысты́чна-арнамента́льны |
каларысты́чна-арнамента́льная |
каларысты́чна-арнамента́льнае |
каларысты́чна-арнамента́льныя |
Р. |
каларысты́чна-арнамента́льнага |
каларысты́чна-арнамента́льнай каларысты́чна-арнамента́льнае |
каларысты́чна-арнамента́льнага |
каларысты́чна-арнамента́льных |
Д. |
каларысты́чна-арнамента́льнаму |
каларысты́чна-арнамента́льнай |
каларысты́чна-арнамента́льнаму |
каларысты́чна-арнамента́льным |
В. |
каларысты́чна-арнамента́льны (неадуш.) каларысты́чна-арнамента́льнага (адуш.) |
каларысты́чна-арнамента́льную |
каларысты́чна-арнамента́льнае |
каларысты́чна-арнамента́льныя (неадуш.) каларысты́чна-арнамента́льных (адуш.) |
Т. |
каларысты́чна-арнамента́льным |
каларысты́чна-арнамента́льнай каларысты́чна-арнамента́льнаю |
каларысты́чна-арнамента́льным |
каларысты́чна-арнамента́льнымі |
М. |
каларысты́чна-арнамента́льным |
каларысты́чна-арнамента́льнай |
каларысты́чна-арнамента́льным |
каларысты́чна-арнамента́льных |
Крыніцы:
piskunou2012.
каларысты́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
каларысты́чны |
каларысты́чная |
каларысты́чнае |
каларысты́чныя |
Р. |
каларысты́чнага |
каларысты́чнай каларысты́чнае |
каларысты́чнага |
каларысты́чных |
Д. |
каларысты́чнаму |
каларысты́чнай |
каларысты́чнаму |
каларысты́чным |
В. |
каларысты́чны (неадуш.) каларысты́чнага (адуш.) |
каларысты́чную |
каларысты́чнае |
каларысты́чныя (неадуш.) каларысты́чных (адуш.) |
Т. |
каларысты́чным |
каларысты́чнай каларысты́чнаю |
каларысты́чным |
каларысты́чнымі |
М. |
каларысты́чным |
каларысты́чнай |
каларысты́чным |
каларысты́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.