Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвжзлмнорухыэ’
веёімоуыьэюя

Дзяля́цічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Дзяля́цічы
Р. Дзяля́ціч
Дзяля́цічаў
Д. Дзяля́цічам
В. Дзяля́цічы
Т. Дзяля́цічамі
М. Дзяля́цічах

дзяля́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дзяля́цкі дзяля́цкая дзяля́цкае дзяля́цкія
Р. дзяля́цкага дзяля́цкай
дзяля́цкае		 дзяля́цкага дзяля́цкіх
Д. дзяля́цкаму дзяля́цкай дзяля́цкаму дзяля́цкім
В. дзяля́цкі (неадуш.)
дзяля́цкага (адуш.)		 дзяля́цкую дзяля́цкае дзяля́цкія (неадуш.)
дзяля́цкіх (адуш.)
Т. дзяля́цкім дзяля́цкай
дзяля́цкаю		 дзяля́цкім дзяля́цкімі
М. дзяля́цкім дзяля́цкай дзяля́цкім дзяля́цкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дзяля́цтва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. дзяля́цтва
Р. дзяля́цтва
Д. дзяля́цтву
В. дзяля́цтва
Т. дзяля́цтвам
М. дзяля́цтве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Дзя́манты

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Дзя́манты
Р. Дзя́мантаў
Д. Дзя́мантам
В. Дзя́манты
Т. Дзя́мантамі
М. Дзя́мантах

Дзяме́нічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Дзяме́нічы
Р. Дзяме́ніч
Дзяме́нічаў
Д. Дзяме́нічам
В. Дзяме́нічы
Т. Дзяме́нічамі
М. Дзяме́нічах

Дзяме́х

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Дзяме́х
Р. Дзяме́ха
Д. Дзяме́ху
В. Дзяме́х
Т. Дзяме́хам
М. Дзяме́ху

Дзяме́шкава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Дзяме́шкава
Р. Дзяме́шкава
Д. Дзяме́шкаву
В. Дзяме́шкава
Т. Дзяме́шкавам
М. Дзяме́шкаве

Дзяме́шкаўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Дзяме́шкаўка
Р. Дзяме́шкаўкі
Д. Дзяме́шкаўцы
В. Дзяме́шкаўку
Т. Дзяме́шкаўкай
Дзяме́шкаўкаю
М. Дзяме́шкаўцы

Дзяме́шкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Дзяме́шкі
Р. Дзяме́шак
Дзяме́шкаў
Д. Дзяме́шкам
В. Дзяме́шкі
Т. Дзяме́шкамі
М. Дзяме́шках

Дзямі́д

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. Дзямі́д Дзямі́ды
Р. Дзямі́да Дзямі́даў
Д. Дзямі́ду Дзямі́дам
В. Дзямі́да Дзямі́даў
Т. Дзямі́дам Дзямі́дамі
М. Дзямі́дзе Дзямі́дах