вы́патрашаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
вы́патрашаны |
вы́патрашаная |
вы́патрашанае |
вы́патрашаныя |
Р. |
вы́патрашанага |
вы́патрашанай вы́патрашанае |
вы́патрашанага |
вы́патрашаных |
Д. |
вы́патрашанаму |
вы́патрашанай |
вы́патрашанаму |
вы́патрашаным |
В. |
вы́патрашаны (неадуш.) вы́патрашанага (адуш.) |
вы́патрашаную |
вы́патрашанае |
вы́патрашаныя (неадуш.) вы́патрашаных (адуш.) |
Т. |
вы́патрашаным |
вы́патрашанай вы́патрашанаю |
вы́патрашаным |
вы́патрашанымі |
М. |
вы́патрашаным |
вы́патрашанай |
вы́патрашаным |
вы́патрашаных |
Кароткая форма: вы́патрашана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
вы́патрашыць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
вы́патрашу |
вы́патрашым |
2-я ас. |
вы́патрашыш |
вы́патрашыце |
3-я ас. |
вы́патрашыць |
вы́патрашаць |
Прошлы час |
м. |
вы́патрашыў |
вы́патрашылі |
ж. |
вы́патрашыла |
н. |
вы́патрашыла |
Загадны лад |
2-я ас. |
вы́патрашы |
вы́патрашыце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
вы́патрашыўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
вы́паўзак
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
вы́паўзак |
вы́паўзкі |
Р. |
вы́паўзка |
вы́паўзкаў |
Д. |
вы́паўзку |
вы́паўзкам |
В. |
вы́паўзка |
вы́паўзкаў |
Т. |
вы́паўзкам |
вы́паўзкамі |
М. |
вы́паўзку |
вы́паўзках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
выпаўза́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
выпаўза́нне |
Р. |
выпаўза́ння |
Д. |
выпаўза́нню |
В. |
выпаўза́нне |
Т. |
выпаўза́ннем |
М. |
выпаўза́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
вы́паўзаць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
вы́паўзаю |
вы́паўзаем |
2-я ас. |
вы́паўзаеш |
вы́паўзаеце |
3-я ас. |
вы́паўзае |
вы́паўзаюць |
Прошлы час |
м. |
вы́паўзаў |
вы́паўзалі |
ж. |
вы́паўзала |
н. |
вы́паўзала |
Загадны лад |
2-я ас. |
вы́паўзай |
вы́паўзайце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
вы́паўзаўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
выпаўза́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
выпаўза́ю |
выпаўза́ем |
2-я ас. |
выпаўза́еш |
выпаўза́еце |
3-я ас. |
выпаўза́е |
выпаўза́юць |
Прошлы час |
м. |
выпаўза́ў |
выпаўза́лі |
ж. |
выпаўза́ла |
н. |
выпаўза́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
выпаўза́й |
выпаўза́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
выпаўза́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
вы́паўзень
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
вы́паўзень |
вы́паўзні |
Р. |
вы́паўзня |
вы́паўзняў |
Д. |
вы́паўзню |
вы́паўзням |
В. |
вы́паўзня |
вы́паўзняў |
Т. |
вы́паўзнем |
вы́паўзнямі |
М. |
вы́паўзні |
вы́паўзнях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
вы́паўзці
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
вы́паўзу |
вы́паўзем |
2-я ас. |
вы́паўзеш |
вы́паўзеце |
3-я ас. |
вы́паўзе |
вы́паўзуць |
Прошлы час |
м. |
вы́паўз |
вы́паўзлі |
ж. |
вы́паўзла |
н. |
вы́паўзла |
Загадны лад |
2-я ас. |
вы́паўзі |
вы́паўзіце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
вы́паўзшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
выпаўне́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
выпаўне́нне |
Р. |
выпаўне́ння |
Д. |
выпаўне́нню |
В. |
выпаўне́нне |
Т. |
выпаўне́ннем |
М. |
выпаўне́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.