вы́паўзень

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вы́паўзень вы́паўзні
Р. вы́паўзня вы́паўзняў
Д. вы́паўзню вы́паўзням
В. вы́паўзня вы́паўзняў
Т. вы́паўзнем вы́паўзнямі
М. вы́паўзні вы́паўзнях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)