выпаўза́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
выпаўза́нне | |
выпаўза́ння | |
выпаўза́нню | |
выпаўза́нне | |
выпаўза́ннем | |
выпаўза́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
выпаўза́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
выпаўза́нне | |
выпаўза́ння | |
выпаўза́нню | |
выпаўза́нне | |
выпаўза́ннем | |
выпаўза́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)