выпаўза́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. выпаўза́ю выпаўза́ем
2-я ас. выпаўза́еш выпаўза́еце
3-я ас. выпаўза́е выпаўза́юць
Прошлы час
м. выпаўза́ў выпаўза́лі
ж. выпаўза́ла
н. выпаўза́ла
Загадны лад
2-я ас. выпаўза́й выпаўза́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час выпаўза́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)