Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-
авеіклмнорту

ахлакра́тыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. ахлакра́тыя
Р. ахлакра́тыі
Д. ахлакра́тыі
В. ахлакра́тыю
Т. ахлакра́тыяй
ахлакра́тыяю
М. ахлакра́тыі

Крыніцы: piskunou2012.

ахламо́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ахламо́н ахламо́ны
Р. ахламо́на ахламо́наў
Д. ахламо́ну ахламо́нам
В. ахламо́на ахламо́наў
Т. ахламо́нам ахламо́намі
М. ахламо́не ахламо́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

ахламо́ністы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ахламо́ністы ахламо́ністая ахламо́ністае ахламо́ністыя
Р. ахламо́ністага ахламо́ністай
ахламо́ністае		 ахламо́ністага ахламо́ністых
Д. ахламо́ністаму ахламо́ністай ахламо́ністаму ахламо́ністым
В. ахламо́ністы (неадуш.)
ахламо́ністага (адуш.)		 ахламо́ністую ахламо́ністае ахламо́ністыя (неадуш.)
ахламо́ністых (адуш.)
Т. ахламо́ністым ахламо́ністай
ахламо́ністаю		 ахламо́ністым ахламо́ністымі
М. ахламо́ністым ахламо́ністай ахламо́ністым ахламо́ністых

Крыніцы: piskunou2012.

ахлупава́та

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
ахлупава́та - -

Крыніцы: piskunou2012.

ахлупава́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ахлупава́ты ахлупава́тая ахлупава́тае ахлупава́тыя
Р. ахлупава́тага ахлупава́тай
ахлупава́тае		 ахлупава́тага ахлупава́тых
Д. ахлупава́таму ахлупава́тай ахлупава́таму ахлупава́тым
В. ахлупава́ты (неадуш.)
ахлупава́тага (адуш.)		 ахлупава́тую ахлупава́тае ахлупава́тыя (неадуш.)
ахлупава́тых (адуш.)
Т. ахлупава́тым ахлупава́тай
ахлупава́таю		 ахлупава́тым ахлупава́тымі
М. ахлупава́тым ахлупава́тай ахлупава́тым ахлупава́тых

Крыніцы: piskunou2012.

ахлупны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ахлупны́ ахлупна́я ахлупно́е ахлупны́я
Р. ахлупно́га ахлупно́й
ахлупно́е		 ахлупно́га ахлупны́х
Д. ахлупно́му ахлупно́й ахлупно́му ахлупны́м
В. ахлупны́ (неадуш.)
ахлупно́га (адуш.)		 ахлупну́ю ахлупно́е ахлупны́я (неадуш.)
ахлупны́х (адуш.)
Т. ахлупны́м ахлупно́й
ахлупно́ю		 ахлупны́м ахлупны́мі
М. ахлупны́м ахлупно́й ахлупны́м ахлупны́х

Крыніцы: piskunou2012.

ахлу́сіць

‘расказаць пра каго-небудзь, што-небудзь хлусню’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ахлу́шу ахлу́сім
2-я ас. ахлу́сіш ахлу́сіце
3-я ас. ахлу́сіць ахлу́сяць
Прошлы час
м. ахлу́сіў ахлу́сілі
ж. ахлу́сіла
н. ахлу́сіла
Загадны лад
2-я ас. ахлу́сь ахлу́сьце
Дзеепрыслоўе
прош. час ахлу́сіўшы

Крыніцы: piskunou2012.

ахлу́шаны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ахлу́шаны ахлу́шаная ахлу́шанае ахлу́шаныя
Р. ахлу́шанага ахлу́шанай
ахлу́шанае		 ахлу́шанага ахлу́шаных
Д. ахлу́шанаму ахлу́шанай ахлу́шанаму ахлу́шаным
В. ахлу́шаны (неадуш.)
ахлу́шанага (адуш.)		 ахлу́шаную ахлу́шанае ахлу́шаныя (неадуш.)
ахлу́шаных (адуш.)
Т. ахлу́шаным ахлу́шанай
ахлу́шанаю		 ахлу́шаным ахлу́шанымі
М. ахлу́шаным ахлу́шанай ахлу́шаным ахлу́шаных

Крыніцы: piskunou2012.

ахлу́шаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ахлу́шаны ахлу́шаная ахлу́шанае ахлу́шаныя
Р. ахлу́шанага ахлу́шанай
ахлу́шанае		 ахлу́шанага ахлу́шаных
Д. ахлу́шанаму ахлу́шанай ахлу́шанаму ахлу́шаным
В. ахлу́шаны (неадуш.)
ахлу́шанага (адуш.)		 ахлу́шаную ахлу́шанае ахлу́шаныя (неадуш.)
ахлу́шаных (адуш.)
Т. ахлу́шаным ахлу́шанай
ахлу́шанаю		 ахлу́шаным ахлу́шанымі
М. ахлу́шаным ахлу́шанай ахлу́шаным ахлу́шаных

Крыніцы: piskunou2012.

ахлына́ць

‘абліваць, ахопліваць чым-небудзь каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ахлына́ю ахлына́ем
2-я ас. ахлына́еш ахлына́еце
3-я ас. ахлына́е ахлына́юць
Прошлы час
м. ахлына́ў ахлына́лі
ж. ахлына́ла
н. ахлына́ла
Загадны лад
2-я ас. ахлына́й ахлына́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ахлына́ючы

Крыніцы: piskunou2012.