адду́ктар
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
адду́ктар | адду́ктары | |
адду́ктара | адду́ктараў | |
адду́ктару | адду́ктарам | |
адду́ктар | адду́ктары | |
адду́ктарам | адду́ктарамі | |
адду́ктары | адду́ктарах |
Крыніцы:
адду́ктар
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
адду́ктар | адду́ктары | |
адду́ктара | адду́ктараў | |
адду́ктару | адду́ктарам | |
адду́ктар | адду́ктары | |
адду́ктарам | адду́ктарамі | |
адду́ктары | адду́ктарах |
Крыніцы:
адду́ктарны
прыметнік, адносны
адду́ктарны | адду́ктарная | адду́ктарнае | адду́ктарныя | |
адду́ктарнага | адду́ктарнай адду́ктарнае |
адду́ктарнага | адду́ктарных | |
адду́ктарнаму | адду́ктарнай | адду́ктарнаму | адду́ктарным | |
адду́ктарны ( адду́ктарнага ( |
адду́ктарную | адду́ктарнае | адду́ктарныя ( адду́ктарных ( |
|
адду́ктарным | адду́ктарнай адду́ктарнаю |
адду́ктарным | адду́ктарнымі | |
адду́ктарным | адду́ктарнай | адду́ктарным | адду́ктарных |
Крыніцы:
адду́кцыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
адду́кцыя | |
адду́кцыі | |
адду́кцыі | |
адду́кцыю | |
адду́кцыяй адду́кцыяю |
|
адду́кцыі |
Крыніцы:
адду́маны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
адду́маны | адду́маная | адду́манае | адду́маныя | |
адду́манага | адду́манай адду́манае |
адду́манага | адду́маных | |
адду́манаму | адду́манай | адду́манаму | адду́маным | |
адду́маны ( адду́манага ( |
адду́маную | адду́манае | адду́маныя ( адду́маных ( |
|
адду́маным | адду́манай адду́манаю |
адду́маным | адду́манымі | |
адду́маным | адду́манай | адду́маным | адду́маных |
Крыніцы:
адду́маць
‘скончыць думаць (я сваё аддумаў); перадумаць’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
адду́маю | адду́маем | |
адду́маеш | адду́маеце | |
адду́мае | адду́маюць | |
Прошлы час | ||
адду́маў | адду́малі | |
адду́мала | ||
адду́мала | ||
Загадны лад | ||
адду́май | адду́майце | |
Дзеепрыслоўе | ||
адду́маўшы |
Крыніцы:
аддуры́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
аддуру́ся | адду́рымся | |
адду́рышся | адду́рыцеся | |
адду́рыцца | адду́рацца | |
Прошлы час | ||
аддуры́ўся | аддуры́ліся | |
аддуры́лася | ||
аддуры́лася | ||
Дзеепрыслоўе | ||
аддуры́ўшыся |
Крыніцы:
адду́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
адду́ты | адду́тая | адду́тае | адду́тыя | |
адду́тага | адду́тай адду́тае |
адду́тага | адду́тых | |
адду́таму | адду́тай | адду́таму | адду́тым | |
адду́ты ( адду́тага ( |
адду́тую | адду́тае | адду́тыя ( адду́тых ( |
|
адду́тым | адду́тай адду́таю |
адду́тым | адду́тымі | |
адду́тым | адду́тай | адду́тым | адду́тых |
Крыніцы:
адду́ха
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
адду́ха | |
адду́хі | |
адду́се | |
адду́ху | |
адду́хай адду́хаю |
|
адду́се |
Крыніцы:
адду́шнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
адду́шнік | адду́шнікі | |
адду́шніка | адду́шнікаў | |
адду́шніку | адду́шнікам | |
адду́шнік | адду́шнікі | |
адду́шнікам | адду́шнікамі | |
адду́шніку | адду́шніках |
Крыніцы:
адду́шына
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
адду́шына | адду́шыны | |
адду́шыны | адду́шын | |
адду́шыне | адду́шынам | |
адду́шыну | адду́шыны | |
адду́шынай адду́шынаю |
адду́шынамі | |
адду́шыне | адду́шынах |
Крыніцы: