Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

адду́ктар

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. адду́ктар адду́ктары
Р. адду́ктара адду́ктараў
Д. адду́ктару адду́ктарам
В. адду́ктар адду́ктары
Т. адду́ктарам адду́ктарамі
М. адду́ктары адду́ктарах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

адду́ктарны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адду́ктарны адду́ктарная адду́ктарнае адду́ктарныя
Р. адду́ктарнага адду́ктарнай
адду́ктарнае
адду́ктарнага адду́ктарных
Д. адду́ктарнаму адду́ктарнай адду́ктарнаму адду́ктарным
В. адду́ктарны (неадуш.)
адду́ктарнага (адуш.)
адду́ктарную адду́ктарнае адду́ктарныя (неадуш.)
адду́ктарных (адуш.)
Т. адду́ктарным адду́ктарнай
адду́ктарнаю
адду́ктарным адду́ктарнымі
М. адду́ктарным адду́ктарнай адду́ктарным адду́ктарных

Крыніцы: piskunou2012.

адду́кцыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. адду́кцыя
Р. адду́кцыі
Д. адду́кцыі
В. адду́кцыю
Т. адду́кцыяй
адду́кцыяю
М. адду́кцыі

Крыніцы: piskunou2012.

адду́маны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адду́маны адду́маная адду́манае адду́маныя
Р. адду́манага адду́манай
адду́манае
адду́манага адду́маных
Д. адду́манаму адду́манай адду́манаму адду́маным
В. адду́маны (неадуш.)
адду́манага (адуш.)
адду́маную адду́манае адду́маныя (неадуш.)
адду́маных (адуш.)
Т. адду́маным адду́манай
адду́манаю
адду́маным адду́манымі
М. адду́маным адду́манай адду́маным адду́маных

Крыніцы: piskunou2012.

адду́маць

‘скончыць думаць (я сваё аддумаў); перадумаць’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адду́маю адду́маем
2-я ас. адду́маеш адду́маеце
3-я ас. адду́мае адду́маюць
Прошлы час
м. адду́маў адду́малі
ж. адду́мала
н. адду́мала
Загадны лад
2-я ас. адду́май адду́майце
Дзеепрыслоўе
прош. час адду́маўшы

Крыніцы: piskunou2012.

аддуры́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. аддуру́ся адду́рымся
2-я ас. адду́рышся адду́рыцеся
3-я ас. адду́рыцца адду́рацца
Прошлы час
м. аддуры́ўся аддуры́ліся
ж. аддуры́лася
н. аддуры́лася
Дзеепрыслоўе
прош. час аддуры́ўшыся

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

адду́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адду́ты адду́тая адду́тае адду́тыя
Р. адду́тага адду́тай
адду́тае
адду́тага адду́тых
Д. адду́таму адду́тай адду́таму адду́тым
В. адду́ты (неадуш.)
адду́тага (адуш.)
адду́тую адду́тае адду́тыя (неадуш.)
адду́тых (адуш.)
Т. адду́тым адду́тай
адду́таю
адду́тым адду́тымі
М. адду́тым адду́тай адду́тым адду́тых

Крыніцы: piskunou2012.

адду́ха

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. адду́ха
Р. адду́хі
Д. адду́се
В. адду́ху
Т. адду́хай
адду́хаю
М. адду́се

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

адду́шнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. адду́шнік адду́шнікі
Р. адду́шніка адду́шнікаў
Д. адду́шніку адду́шнікам
В. адду́шнік адду́шнікі
Т. адду́шнікам адду́шнікамі
М. адду́шніку адду́шніках

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996.

адду́шына

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. адду́шына адду́шыны
Р. адду́шыны адду́шын
Д. адду́шыне адду́шынам
В. адду́шыну адду́шыны
Т. адду́шынай
адду́шынаю
адду́шынамі
М. адду́шыне адду́шынах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.