адду́маць
‘скончыць думаць (я сваё аддумаў); перадумаць’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
адду́маю | адду́маем | |
адду́маеш | адду́маеце | |
адду́мае | адду́маюць | |
Прошлы час | ||
адду́маў | адду́малі | |
адду́мала | ||
адду́мала | ||
Загадны лад | ||
адду́май | адду́майце | |
Дзеепрыслоўе | ||
адду́маўшы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)