адду́маць

‘скончыць думаць (я сваё аддумаў); перадумаць’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адду́маю адду́маем
2-я ас. адду́маеш адду́маеце
3-я ас. адду́мае адду́маюць
Прошлы час
м. адду́маў адду́малі
ж. адду́мала
н. адду́мала
Загадны лад
2-я ас. адду́май адду́майце
Дзеепрыслоўе
прош. час адду́маўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)