абго́ртваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абго́ртваю |
абго́ртваем |
2-я ас. |
абго́ртваеш |
абго́ртваеце |
3-я ас. |
абго́ртвае |
абго́ртваюць |
Прошлы час |
м. |
абго́ртваў |
абго́ртвалі |
ж. |
абго́ртвала |
н. |
абго́ртвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
абго́ртвай |
абго́ртвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
абго́ртваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абго́ртка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
абго́ртка |
абго́рткі |
Р. |
абго́рткі |
абго́ртак |
Д. |
абго́ртцы |
абго́рткам |
В. |
абго́ртку |
абго́рткі |
Т. |
абго́рткай абго́рткаю |
абго́рткамі |
М. |
абго́ртцы |
абго́ртках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абго́цаць
‘аббегчы, абскакаць, абысці што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абго́цаю |
абго́цаем |
2-я ас. |
абго́цаеш |
абго́цаеце |
3-я ас. |
абго́цае |
абго́цаюць |
Прошлы час |
м. |
абго́цаў |
абго́цалі |
ж. |
абго́цала |
н. |
абго́цала |
Загадны лад |
2-я ас. |
абго́цай |
абго́цайце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
абго́цаўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
абграба́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
абграба́нне |
Р. |
абграба́ння |
Д. |
абграба́нню |
В. |
абграба́нне |
Т. |
абграба́ннем |
М. |
абграба́нні |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абграба́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абграба́ю |
абграба́ем |
2-я ас. |
абграба́еш |
абграба́еце |
3-я ас. |
абграба́е |
абграба́юць |
Прошлы час |
м. |
абграба́ў |
абграба́лі |
ж. |
абграба́ла |
н. |
абграба́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
абграба́й |
абграба́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
абграба́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абгру́каць
‘распаўсюдзіць груканне на што-небудзь (вёску, кватэру)’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абгру́каю |
абгру́каем |
2-я ас. |
абгру́каеш |
абгру́каеце |
3-я ас. |
абгру́кае |
абгру́каюць |
Прошлы час |
м. |
абгру́каў |
абгру́калі |
ж. |
абгру́кала |
н. |
абгру́кала |
Загадны лад |
2-я ас. |
абгру́кай |
абгру́кайце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
абгру́каўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
абгрунтава́на
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
абгрунтава́на |
абгрунтава́ней |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
абгрунтава́насць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
абгрунтава́насць |
Р. |
абгрунтава́насці |
Д. |
абгрунтава́насці |
В. |
абгрунтава́насць |
Т. |
абгрунтава́насцю |
М. |
абгрунтава́насці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абгрунтава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
абгрунтава́нне |
абгрунтава́нні |
Р. |
абгрунтава́ння |
абгрунтава́нняў |
Д. |
абгрунтава́нню |
абгрунтава́нням |
В. |
абгрунтава́нне |
абгрунтава́нні |
Т. |
абгрунтава́ннем |
абгрунтава́ннямі |
М. |
абгрунтава́нні |
абгрунтава́ннях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.