суро́вець
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
суро́вею |
суро́веем |
| 2-я ас. |
суро́вееш |
суро́вееце |
| 3-я ас. |
суро́вее |
суро́веюць |
| Прошлы час |
| м. |
суро́веў |
суро́велі |
| ж. |
суро́вела |
| н. |
суро́вела |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
суро́веючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
суро́вінка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
суро́вінка |
| Р. |
суро́вінкі |
| Д. |
суро́вінцы |
| В. |
суро́вінку |
| Т. |
суро́вінкай суро́вінкаю |
| М. |
суро́вінцы |
Крыніцы:
piskunou2012.
суро́вы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
суро́вы |
суро́вая |
суро́вае |
суро́выя |
| Р. |
суро́вага |
суро́вай суро́вае |
суро́вага |
суро́вых |
| Д. |
суро́ваму |
суро́вай |
суро́ваму |
суро́вым |
| В. |
суро́вы (неадуш.) суро́вага (адуш.) |
суро́вую |
суро́вае |
суро́выя (неадуш.) суро́вых (адуш.) |
| Т. |
суро́вым |
суро́вай суро́ваю |
суро́вым |
суро́вымі |
| М. |
суро́вым |
суро́вай |
суро́вым |
суро́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
суро́дзіч
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
суро́дзіч |
суро́дзічы |
| Р. |
суро́дзіча |
суро́дзічаў |
| Д. |
суро́дзічу |
суро́дзічам |
| В. |
суро́дзіча |
суро́дзічаў |
| Т. |
суро́дзічам |
суро́дзічамі |
| М. |
суро́дзічу |
суро́дзічах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
суро́дзічка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
суро́дзічка |
суро́дзічкі |
| Р. |
суро́дзічкі |
суро́дзічак |
| Д. |
суро́дзічцы |
суро́дзічкам |
| В. |
суро́дзічку |
суро́дзічак |
| Т. |
суро́дзічкай суро́дзічкаю |
суро́дзічкамі |
| М. |
суро́дзічцы |
суро́дзічках |
Крыніцы:
piskunou2012.
суро́днік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
суро́днік |
суро́днікі |
| Р. |
суро́дніка |
суро́днікаў |
| Д. |
суро́дніку |
суро́днікам |
| В. |
суро́дніка |
суро́днікаў |
| Т. |
суро́днікам |
суро́днікамі |
| М. |
суро́дніку |
суро́дніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
суро́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
суро́к |
суркі́ |
| Р. |
сурка́ |
сурко́ў |
| Д. |
сурку́ |
сурка́м |
| В. |
сурка́ |
сурко́ў |
| Т. |
сурко́м |
сурка́мі |
| М. |
сурку́ |
сурка́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.