суро́дзіч

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. суро́дзіч суро́дзічы
Р. суро́дзіча суро́дзічаў
Д. суро́дзічу суро́дзічам
В. суро́дзіча суро́дзічаў
Т. суро́дзічам суро́дзічамі
М. суро́дзічу суро́дзічах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)