Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзілмноруыэюя-’ 

знедужэ́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. знедужэ́лы знедужэ́лая знедужэ́лае знедужэ́лыя
Р. знедужэ́лага знедужэ́лай
знедужэ́лае		 знедужэ́лага знедужэ́лых
Д. знедужэ́ламу знедужэ́лай знедужэ́ламу знедужэ́лым
В. знедужэ́лы (неадуш.)
знедужэ́лага (адуш.)		 знедужэ́лую знедужэ́лае знедужэ́лыя (неадуш.)
знедужэ́лых (адуш.)
Т. знедужэ́лым знедужэ́лай
знедужэ́лаю		 знедужэ́лым знедужэ́лымі
М. знедужэ́лым знедужэ́лай знедужэ́лым знедужэ́лых

Крыніцы: piskunou2012.

знедужэ́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. знедужэ́ю знедужэ́ем
2-я ас. знедужэ́еш знедужэ́еце
3-я ас. знедужэ́е знедужэ́юць
Прошлы час
м. знедужэ́ў знедужэ́лі
ж. знедужэ́ла
н. знедужэ́ла
Загадны лад
2-я ас. знедужэ́й знедужэ́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час знедужэ́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

знедухаўле́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. знедухаўле́нне
Р. знедухаўле́ння
Д. знедухаўле́нню
В. знедухаўле́нне
Т. знедухаўле́ннем
М. знедухаўле́нні

Крыніцы: piskunou2012.

знедухаўлё́ны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. знедухаўлё́ны знедухаўлё́ная знедухаўлё́нае знедухаўлё́ныя
Р. знедухаўлё́нага знедухаўлё́най
знедухаўлё́нае		 знедухаўлё́нага знедухаўлё́ных
Д. знедухаўлё́наму знедухаўлё́най знедухаўлё́наму знедухаўлё́ным
В. знедухаўлё́ны (неадуш.)
знедухаўлё́нага (адуш.)		 знедухаўлё́ную знедухаўлё́нае знедухаўлё́ныя (неадуш.)
знедухаўлё́ных (адуш.)
Т. знедухаўлё́ным знедухаўлё́най
знедухаўлё́наю		 знедухаўлё́ным знедухаўлё́нымі
М. знедухаўлё́ным знедухаўлё́най знедухаўлё́ным знедухаўлё́ных

Крыніцы: piskunou2012.

знедухаўлё́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. знедухаўлё́ны знедухаўлё́ная знедухаўлё́нае знедухаўлё́ныя
Р. знедухаўлё́нага знедухаўлё́най
знедухаўлё́нае		 знедухаўлё́нага знедухаўлё́ных
Д. знедухаўлё́наму знедухаўлё́най знедухаўлё́наму знедухаўлё́ным
В. знедухаўлё́ны (неадуш.)
знедухаўлё́нага (адуш.)		 знедухаўлё́ную знедухаўлё́нае знедухаўлё́ныя (неадуш.)
знедухаўлё́ных (адуш.)
Т. знедухаўлё́ным знедухаўлё́най
знедухаўлё́наю		 знедухаўлё́ным знедухаўлё́нымі
М. знедухаўлё́ным знедухаўлё́най знедухаўлё́ным знедухаўлё́ных

Крыніцы: piskunou2012.

знедухаўля́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. знедухаўля́юся знедухаўля́емся
2-я ас. знедухаўля́ешся знедухаўля́ецеся
3-я ас. знедухаўля́ецца знедухаўля́юцца
Прошлы час
м. знедухаўля́ўся знедухаўля́ліся
ж. знедухаўля́лася
н. знедухаўля́лася
Загадны лад
2-я ас. знедухаўля́йся знедухаўля́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час знедухаўля́ючыся

Крыніцы: piskunou2012.

знедухаўля́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. знедухаўля́ю знедухаўля́ем
2-я ас. знедухаўля́еш знедухаўля́еце
3-я ас. знедухаўля́е знедухаўля́юць
Прошлы час
м. знедухаўля́ў знедухаўля́лі
ж. знедухаўля́ла
н. знедухаўля́ла
Загадны лад
2-я ас. знедухаўля́й знедухаўля́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час знедухаўля́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

знедухо́ўлены

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. знедухо́ўлены знедухо́ўленая знедухо́ўленае знедухо́ўленыя
Р. знедухо́ўленага знедухо́ўленай
знедухо́ўленае		 знедухо́ўленага знедухо́ўленых
Д. знедухо́ўленаму знедухо́ўленай знедухо́ўленаму знедухо́ўленым
В. знедухо́ўлены (неадуш.)
знедухо́ўленага (адуш.)		 знедухо́ўленую знедухо́ўленае знедухо́ўленыя (неадуш.)
знедухо́ўленых (адуш.)
Т. знедухо́ўленым знедухо́ўленай
знедухо́ўленаю		 знедухо́ўленым знедухо́ўленымі
М. знедухо́ўленым знедухо́ўленай знедухо́ўленым знедухо́ўленых

Крыніцы: piskunou2012.

знедухо́ўлены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. знедухо́ўлены знедухо́ўленая знедухо́ўленае знедухо́ўленыя
Р. знедухо́ўленага знедухо́ўленай
знедухо́ўленае		 знедухо́ўленага знедухо́ўленых
Д. знедухо́ўленаму знедухо́ўленай знедухо́ўленаму знедухо́ўленым
В. знедухо́ўлены (неадуш.)
знедухо́ўленага (адуш.)		 знедухо́ўленую знедухо́ўленае знедухо́ўленыя (неадуш.)
знедухо́ўленых (адуш.)
Т. знедухо́ўленым знедухо́ўленай
знедухо́ўленаю		 знедухо́ўленым знедухо́ўленымі
М. знедухо́ўленым знедухо́ўленай знедухо́ўленым знедухо́ўленых

Крыніцы: piskunou2012.

знежыве́ласць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. знежыве́ласць
Р. знежыве́ласці
Д. знежыве́ласці
В. знежыве́ласць
Т. знежыве́ласцю
М. знежыве́ласці

Крыніцы: piskunou2012.