знедухаўлё́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
знедухаўлё́ны | знедухаўлё́ная | знедухаўлё́нае | знедухаўлё́ныя | |
знедухаўлё́нага | знедухаўлё́най знедухаўлё́нае |
знедухаўлё́нага | знедухаўлё́ных | |
знедухаўлё́наму | знедухаўлё́най | знедухаўлё́наму | знедухаўлё́ным | |
знедухаўлё́ны ( знедухаўлё́нага ( |
знедухаўлё́ную | знедухаўлё́нае | знедухаўлё́ныя ( знедухаўлё́ных ( |
|
знедухаўлё́ным | знедухаўлё́най знедухаўлё́наю |
знедухаўлё́ным | знедухаўлё́нымі | |
знедухаўлё́ным | знедухаўлё́най | знедухаўлё́ным | знедухаўлё́ных |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)