знедухо́ўлены

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. знедухо́ўлены знедухо́ўленая знедухо́ўленае знедухо́ўленыя
Р. знедухо́ўленага знедухо́ўленай
знедухо́ўленае		 знедухо́ўленага знедухо́ўленых
Д. знедухо́ўленаму знедухо́ўленай знедухо́ўленаму знедухо́ўленым
В. знедухо́ўлены (неадуш.)
знедухо́ўленага (адуш.)		 знедухо́ўленую знедухо́ўленае знедухо́ўленыя (неадуш.)
знедухо́ўленых (адуш.)
Т. знедухо́ўленым знедухо́ўленай
знедухо́ўленаю		 знедухо́ўленым знедухо́ўленымі
М. знедухо́ўленым знедухо́ўленай знедухо́ўленым знедухо́ўленых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)