Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авклмоухцшыэ
бвджійклмнпртфхцчш

чумі́чка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. чумі́чка чумі́чкі
Р. чумі́чкі чумі́чак
Д. чумі́чцы чумі́чкам
В. чумі́чку чумі́чкі
Т. чумі́чкай
чумі́чкаю		 чумі́чкамі
М. чумі́чцы чумі́чках

Крыніцы: piskunou2012.

чу́мны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чу́мны чу́мная чу́мнае чу́мныя
Р. чу́мнага чу́мнай
чу́мнае		 чу́мнага чу́мных
Д. чу́мнаму чу́мнай чу́мнаму чу́мным
В. чу́мны (неадуш.)
чу́мнага (адуш.)		 чу́мную чу́мнае чу́мныя (неадуш.)
чу́мных (адуш.)
Т. чу́мным чу́мнай
чу́мнаю		 чу́мным чу́мнымі
М. чу́мным чу́мнай чу́мным чу́мных

Іншыя варыянты: чумны́.

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

чумны́

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чумны́ чумна́я чумно́е чумны́я
Р. чумно́га чумно́й
чумно́е		 чумно́га чумны́х
Д. чумно́му чумно́й чумно́му чумны́м
В. чумны́
чумно́га		 чумну́ю чумно́е чумны́я
Т. чумны́м чумно́й
чумно́ю		 чумны́м чумны́мі
М. чумны́м чумно́й чумны́м чумны́х

Іншыя варыянты: чу́мны.

Крыніцы: krapivabr2012.

чу́мны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чу́мны чу́мная чу́мнае чу́мныя
Р. чу́мнага чу́мнай
чу́мнае		 чу́мнага чу́мных
Д. чу́мнаму чу́мнай чу́мнаму чу́мным
В. чу́мны (неадуш.)
чу́мнага (адуш.)		 чу́мную чу́мнае чу́мныя (неадуш.)
чу́мных (адуш.)
Т. чу́мным чу́мнай
чу́мнаю		 чу́мным чу́мнымі
М. чу́мным чу́мнай чу́мным чу́мных

Іншыя варыянты: чумны́.

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

чумны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чумны́ чумна́я чумно́е чумны́я
Р. чумно́га чумно́й
чумно́е		 чумно́га чумны́х
Д. чумно́му чумно́й чумно́му чумны́м
В. чумны́
чумно́га		 чумну́ю чумно́е чумны́я
Т. чумны́м чумно́й
чумно́ю		 чумны́м чумны́мі
М. чумны́м чумно́й чумны́м чумны́х

Іншыя варыянты: чу́мны.

Крыніцы: krapivabr2012.

чу́нець

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. чу́нею чу́неем
2-я ас. чу́нееш чу́нееце
3-я ас. чу́нее чу́неюць
Прошлы час
м. чу́неў чу́нелі
ж. чу́нела
н. чу́нела
Загадны лад
2-я ас. чу́ней чу́нейце
Дзеепрыслоўе
цяп. час чу́неючы

Крыніцы: piskunou2012.

чунцы́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чунцы́нскі чунцы́нская чунцы́нскае чунцы́нскія
Р. чунцы́нскага чунцы́нскай
чунцы́нскае		 чунцы́нскага чунцы́нскіх
Д. чунцы́нскаму чунцы́нскай чунцы́нскаму чунцы́нскім
В. чунцы́нскі (неадуш.)
чунцы́нскага (адуш.)		 чунцы́нскую чунцы́нскае чунцы́нскія (неадуш.)
чунцы́нскіх (адуш.)
Т. чунцы́нскім чунцы́нскай
чунцы́нскаю		 чунцы́нскім чунцы́нскімі
М. чунцы́нскім чунцы́нскай чунцы́нскім чунцы́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

чу́нь

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. чу́нь чу́ні
Р. чу́ня чу́няў
Д. чу́ню чу́ням
В. чу́нь чу́ні
Т. чу́нем чу́нямі
М. чу́ні чу́нях

Крыніцы: krapivabr2012, tsblm1996, tsbm1984.

чу́ня

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. чу́ня чу́ні
Р. чу́ні чу́няў
Д. чу́ні чу́ням
В. чу́ню чу́ні
Т. чу́няй
чу́няю		 чу́нямі
М. чу́ні чу́нях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

чуня́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. чуня́ю чуня́ем
2-я ас. чуня́еш чуня́еце
3-я ас. чуня́е чуня́юць
Прошлы час
м. чуня́ў чуня́лі
ж. чуня́ла
н. чуня́ла
Загадны лад
2-я ас. чуня́й чуня́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час чуня́ючы

Крыніцы: piskunou2012.