чуня́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. чуня́ю чуня́ем
2-я ас. чуня́еш чуня́еце
3-я ас. чуня́е чуня́юць
Прошлы час
м. чуня́ў чуня́лі
ж. чуня́ла
н. чуня́ла
Загадны лад
2-я ас. чуня́й чуня́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час чуня́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)