уме́шаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
уме́шаны |
уме́шаная |
уме́шанае |
уме́шаныя |
Р. |
уме́шанага |
уме́шанай уме́шанае |
уме́шанага |
уме́шаных |
Д. |
уме́шанаму |
уме́шанай |
уме́шанаму |
уме́шаным |
В. |
уме́шаны (неадуш.) уме́шанага (адуш.) |
уме́шаную |
уме́шанае |
уме́шаныя (неадуш.) уме́шаных (адуш.) |
Т. |
уме́шаным |
уме́шанай уме́шанаю |
уме́шаным |
уме́шанымі |
М. |
уме́шаным |
уме́шанай |
уме́шаным |
уме́шаных |
Кароткая форма: уме́шана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
уме́шванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
уме́шванне |
Р. |
уме́швання |
Д. |
уме́шванню |
В. |
уме́шванне |
Т. |
уме́шваннем |
М. |
уме́шванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
уме́швацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
уме́шваюся |
уме́шваемся |
2-я ас. |
уме́шваешся |
уме́шваецеся |
3-я ас. |
уме́шваецца |
уме́шваюцца |
Прошлы час |
м. |
уме́шваўся |
уме́шваліся |
ж. |
уме́швалася |
н. |
уме́швалася |
Загадны лад |
2-я ас. |
уме́швайся |
уме́швайцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
уме́шваючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
уме́шваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
уме́шваю |
уме́шваем |
2-я ас. |
уме́шваеш |
уме́шваеце |
3-я ас. |
уме́швае |
уме́шваюць |
Прошлы час |
м. |
уме́шваў |
уме́швалі |
ж. |
уме́швала |
н. |
уме́швала |
Загадны лад |
2-я ас. |
уме́швай |
уме́швайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
уме́шваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
уме́шчаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
уме́шчаны |
уме́шчаная |
уме́шчанае |
уме́шчаныя |
Р. |
уме́шчанага |
уме́шчанай уме́шчанае |
уме́шчанага |
уме́шчаных |
Д. |
уме́шчанаму |
уме́шчанай |
уме́шчанаму |
уме́шчаным |
В. |
уме́шчаны (неадуш.) уме́шчанага (адуш.) |
уме́шчаную |
уме́шчанае |
уме́шчаныя (неадуш.) уме́шчаных (адуш.) |
Т. |
уме́шчаным |
уме́шчанай уме́шчанаю |
уме́шчаным |
уме́шчанымі |
М. |
уме́шчаным |
уме́шчанай |
уме́шчаным |
уме́шчаных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
уме́шчаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
уме́шчаны |
уме́шчаная |
уме́шчанае |
уме́шчаныя |
Р. |
уме́шчанага |
уме́шчанай уме́шчанае |
уме́шчанага |
уме́шчаных |
Д. |
уме́шчанаму |
уме́шчанай |
уме́шчанаму |
уме́шчаным |
В. |
уме́шчаны (неадуш.) уме́шчанага (адуш.) |
уме́шчаную |
уме́шчанае |
уме́шчаныя (неадуш.) уме́шчаных (адуш.) |
Т. |
уме́шчаным |
уме́шчанай уме́шчанаю |
уме́шчаным |
уме́шчанымі |
М. |
уме́шчаным |
уме́шчанай |
уме́шчаным |
уме́шчаных |
Кароткая форма: уме́шчана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
уме́ючы
прыслоўе
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
уме́ючы |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
умё́рзлы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
умё́рзлы |
умё́рзлая |
умё́рзлае |
умё́рзлыя |
Р. |
умё́рзлага |
умё́рзлай умё́рзлае |
умё́рзлага |
умё́рзлых |
Д. |
умё́рзламу |
умё́рзлай |
умё́рзламу |
умё́рзлым |
В. |
умё́рзлы (неадуш.) умё́рзлага (адуш.) |
умё́рзлую |
умё́рзлае |
умё́рзлыя (неадуш.) умё́рзлых (адуш.) |
Т. |
умё́рзлым |
умё́рзлай умё́рзлаю |
умё́рзлым |
умё́рзлымі |
М. |
умё́рзлым |
умё́рзлай |
умё́рзлым |
умё́рзлых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
умі́г
прыслоўе
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
умі́г |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
умілава́нка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
умілава́нка |
умілава́нкі |
Р. |
умілава́нкі |
умілава́нак |
Д. |
умілава́нцы |
умілава́нкам |
В. |
умілава́нку |
умілава́нак |
Т. |
умілава́нкай умілава́нкаю |
умілава́нкамі |
М. |
умілава́нцы |
умілава́нках |
Крыніцы:
piskunou2012.