Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

уласнапі́сны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уласнапі́сны уласнапі́сная уласнапі́снае уласнапі́сныя
Р. уласнапі́снага уласнапі́снай
уласнапі́снае
уласнапі́снага уласнапі́сных
Д. уласнапі́снаму уласнапі́снай уласнапі́снаму уласнапі́сным
В. уласнапі́сны (неадуш.)
уласнапі́снага (адуш.)
уласнапі́сную уласнапі́снае уласнапі́сныя (неадуш.)
уласнапі́сных (адуш.)
Т. уласнапі́сным уласнапі́снай
уласнапі́снаю
уласнапі́сным уласнапі́снымі
М. уласнапі́сным уласнапі́снай уласнапі́сным уласнапі́сных

Крыніцы: piskunou2012.

уласнару́чна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
уласнару́чна - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

уласнару́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уласнару́чны уласнару́чная уласнару́чнае уласнару́чныя
Р. уласнару́чнага уласнару́чнай
уласнару́чнае
уласнару́чнага уласнару́чных
Д. уласнару́чнаму уласнару́чнай уласнару́чнаму уласнару́чным
В. уласнару́чны (неадуш.)
уласнару́чнага (адуш.)
уласнару́чную уласнару́чнае уласнару́чныя (неадуш.)
уласнару́чных (адуш.)
Т. уласнару́чным уласнару́чнай
уласнару́чнаю
уласнару́чным уласнару́чнымі
М. уласнару́чным уласнару́чнай уласнару́чным уласнару́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ула́снасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. ула́снасць
Р. ула́снасці
Д. ула́снасці
В. ула́снасць
Т. ула́снасцю
М. ула́снасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ула́сна-зваро́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ула́сна-зваро́тны ула́сна-зваро́тная ула́сна-зваро́тнае ула́сна-зваро́тныя
Р. ула́сна-зваро́тнага ула́сна-зваро́тнай
ула́сна-зваро́тнае
ула́сна-зваро́тнага ула́сна-зваро́тных
Д. ула́сна-зваро́тнаму ула́сна-зваро́тнай ула́сна-зваро́тнаму ула́сна-зваро́тным
В. ула́сна-зваро́тны (неадуш.)
ула́сна-зваро́тнага (адуш.)
ула́сна-зваро́тную ула́сна-зваро́тнае ула́сна-зваро́тныя (неадуш.)
ула́сна-зваро́тных (адуш.)
Т. ула́сна-зваро́тным ула́сна-зваро́тнай
ула́сна-зваро́тнаю
ула́сна-зваро́тным ула́сна-зваро́тнымі
М. ула́сна-зваро́тным ула́сна-зваро́тнай ула́сна-зваро́тным ула́сна-зваро́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

ула́снік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ула́снік ула́снікі
Р. ула́сніка ула́снікаў
Д. ула́сніку ула́снікам
В. ула́сніка ула́снікаў
Т. ула́снікам ула́снікамі
М. ула́сніку ула́сніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ула́сніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ула́сніца ула́сніцы
Р. ула́сніцы ула́сніц
Д. ула́сніцы ула́сніцам
В. ула́сніцу ула́сніц
Т. ула́сніцай
ула́сніцаю
ула́сніцамі
М. ула́сніцы ула́сніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ула́сніцка

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
ула́сніцка - -

ула́сніцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ула́сніцкі ула́сніцкая ула́сніцкае ула́сніцкія
Р. ула́сніцкага ула́сніцкай
ула́сніцкае
ула́сніцкага ула́сніцкіх
Д. ула́сніцкаму ула́сніцкай ула́сніцкаму ула́сніцкім
В. ула́сніцкі (неадуш.)
ула́сніцкага (адуш.)
ула́сніцкую ула́сніцкае ула́сніцкія (неадуш.)
ула́сніцкіх (адуш.)
Т. ула́сніцкім ула́сніцкай
ула́сніцкаю
ула́сніцкім ула́сніцкімі
М. ула́сніцкім ула́сніцкай ула́сніцкім ула́сніцкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ула́сніцтва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. ула́сніцтва
Р. ула́сніцтва
Д. ула́сніцтву
В. ула́сніцтва
Т. ула́сніцтвам
М. ула́сніцтве

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.