ула́сніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| ула́сніца | ула́сніцы | |
| ула́сніцы | ула́сніц | |
| ула́сніцы | ула́сніцам | |
| ула́сніцу | ула́сніц | |
| ула́сніцай ула́сніцаю |
ула́сніцамі | |
| ула́сніцы | ула́сніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)