уласнапі́сны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уласнапі́сны уласнапі́сная уласнапі́снае уласнапі́сныя
Р. уласнапі́снага уласнапі́снай
уласнапі́снае		 уласнапі́снага уласнапі́сных
Д. уласнапі́снаму уласнапі́снай уласнапі́снаму уласнапі́сным
В. уласнапі́сны (неадуш.)
уласнапі́снага (адуш.)		 уласнапі́сную уласнапі́снае уласнапі́сныя (неадуш.)
уласнапі́сных (адуш.)
Т. уласнапі́сным уласнапі́снай
уласнапі́снаю		 уласнапі́сным уласнапі́снымі
М. уласнапі́сным уласнапі́снай уласнапі́сным уласнапі́сных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)