удвае́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| удвае́нне | |
| удвае́ння | |
| удвае́нню | |
| удвае́нне | |
| удвае́ннем | |
| удвае́нні |
Крыніцы:
Verbum
анлайнавы слоўнікГраматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
Скарачэнніудваё́х
прыслоўе
| удваё́х | - | - |
Крыніцы:
удваё́чках
прыслоўе
| удваё́чках | - | - |
Крыніцы:
удваё́чку
прыслоўе
| удваё́чку | - | - |
Крыніцы:
удваі́х
‘аб асо+бах ро+знага по+лу або+ аб істо+тах н.р.’
прыслоўе
| удваі́х | - | - |
Крыніцы:
удвайне́
прыслоўе
| удвайне́ | - | - |
Крыніцы:
удвая́
прыслоўе
| удвая́ | - | - |
Крыніцы:
удво́ены
прыметнік, адносны
| удво́ены | удво́еная | удво́енае | удво́еныя | |
| удво́енага | удво́енай удво́енае |
удво́енага | удво́еных | |
| удво́енаму | удво́енай | удво́енаму | удво́еным | |
| удво́ены ( удво́енага ( |
удво́еную | удво́енае | удво́еныя ( удво́еных ( |
|
| удво́еным | удво́енай удво́енаю |
удво́еным | удво́енымі | |
| удво́еным | удво́енай | удво́еным | удво́еных | |
Крыніцы:
удво́ены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
| удво́ены | удво́еная | удво́енае | удво́еныя | |
| удво́енага | удво́енай удво́енае |
удво́енага | удво́еных | |
| удво́енаму | удво́енай | удво́енаму | удво́еным | |
| удво́ены ( удво́енага ( |
удво́еную | удво́енае | удво́еныя ( удво́еных ( |
|
| удво́еным | удво́енай удво́енаю |
удво́еным | удво́енымі | |
| удво́еным | удво́енай | удво́еным | удво́еных | |
Кароткая форма: удво́ена.
Крыніцы:
удво́іцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| - | - | |
| - | - | |
| удво́іцца | удво́яцца | |
| Прошлы час | ||
| удво́іўся | удво́іліся | |
| удво́ілася | ||
| удво́ілася | ||
| Дзеепрыслоўе | ||
| удво́іўшыся | ||
Крыніцы: