Verbum

анлайнавы слоўнік

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я

а е ё і л н о р с т у ф х ц ч ш ы э ю я ’

а б в г д з й к л м н о п р с т ў х ц ч ш я

пенто́за

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.	мн.
Н.	пенто́за	пенто́зы
Р.	пенто́зы	пенто́з
Д.	пенто́зе	пенто́зам
В.	пенто́зу	пенто́зы
Т.	пенто́зай пенто́заю	пенто́замі
М.	пенто́зе	пенто́зах

Крыніцы: piskunou2012.

пентха́ус

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	пентха́ус	пентха́усы
Р.	пентха́уса	пентха́усаў
Д.	пентха́усу	пентха́усам
В.	пентха́ус	пентха́усы
Т.	пентха́усам	пентха́усамі
М.	пентха́усе	пентха́усах

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

пе́нтыум

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	пе́нтыум	пе́нтыумы
Р.	пе́нтыума	пе́нтыумаў
Д.	пе́нтыуму	пе́нтыумам
В.	пе́нтыум	пе́нтыумы
Т.	пе́нтыумам	пе́нтыумамі
М.	пе́нтыуме	пе́нтыумах

Крыніцы: piskunou2012.

Пе́нценішкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

	мн.
Н.	Пе́нценішкі
Р.	Пе́нценішак Пе́нценішкаў
Д.	Пе́нценішкам
В.	Пе́нценішкі
Т.	Пе́нценішкамі
М.	Пе́нценішках

Пе́нчыцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

	мн.
Н.	Пе́нчыцы
Р.	Пе́нчыц Пе́нчыцаў
Д.	Пе́нчыцам
В.	Пе́нчыцы
Т.	Пе́нчыцамі
М.	Пе́нчыцах

пе́нь

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	пе́нь	пні́
Р.	пня́	пнё́ў
Д.	пню́	пня́м
В.	пе́нь	пні́
Т.	пнё́м	пня́мі
М.	пні́	пня́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

пенькавалакно́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

	адз.
Н.	пенькавалакно́
Р.	пенькавалакна́
Д.	пенькавалакну́
В.	пенькавалакно́
Т.	пенькавалакно́м
М.	пенькавалакне́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Пе́нькавічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

	мн.
Н.	Пе́нькавічы
Р.	Пе́нькавіч Пе́нькавічаў
Д.	Пе́нькавічам
В.	Пе́нькавічы
Т.	Пе́нькавічамі
М.	Пе́нькавічах

пеньказаво́д

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	пеньказаво́д	пеньказаво́ды
Р.	пеньказаво́да	пеньказаво́даў
Д.	пеньказаво́ду	пеньказаво́дам
В.	пеньказаво́д	пеньказаво́ды
Т.	пеньказаво́дам	пеньказаво́дамі
М.	пеньказаво́дзе	пеньказаво́дах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

пенькапрадзе́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

	адз.
Н.	пенькапрадзе́нне
Р.	пенькапрадзе́ння
Д.	пенькапрадзе́нню
В.	пенькапрадзе́нне
Т.	пенькапрадзе́ннем
М.	пенькапрадзе́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.