пенькапрадзе́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
пенькапрадзе́нне | |
пенькапрадзе́ння | |
пенькапрадзе́нню | |
пенькапрадзе́нне | |
пенькапрадзе́ннем | |
пенькапрадзе́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)