Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

дзі́рыць

‘дзіравіць, рабіць дзіркі ў чым-небудзь, на чым-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дзі́ру дзі́рым
2-я ас. дзі́рыш дзі́рыце
3-я ас. дзі́рыць дзі́раць
Прошлы час
м. дзі́рыў дзі́рылі
ж. дзі́рыла
н. дзі́рыла
Загадны лад
2-я ас. дзі́р дзі́рце
Дзеепрыслоўе
цяп. час дзі́рачы

Крыніцы: piskunou2012.

дзі́сенскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дзі́сенскі дзі́сенская дзі́сенскае дзі́сенскія
Р. дзі́сенскага дзі́сенскай
дзі́сенскае
дзі́сенскага дзі́сенскіх
Д. дзі́сенскаму дзі́сенскай дзі́сенскаму дзі́сенскім
В. дзі́сенскі (неадуш.)
дзі́сенскага (адуш.)
дзі́сенскую дзі́сенскае дзі́сенскія (неадуш.)
дзі́сенскіх (адуш.)
Т. дзі́сенскім дзі́сенскай
дзі́сенскаю
дзі́сенскім дзі́сенскімі
М. дзі́сенскім дзі́сенскай дзі́сенскім дзі́сенскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Дзісна́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Дзісна́
Р. Дзісны́
Д. Дзісне́
В. Дзісну́
Т. Дзісно́й
Дзісно́ю
М. Дзісне́

дзісненскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дзісненскі дзісненская дзісненскае дзісненскія
Р. дзісненскага дзісненскай
дзісненскае
дзісненскага дзісненскіх
Д. дзісненскаму дзісненскай дзісненскаму дзісненскім
В. дзісненскі
дзісненскага
дзісненскую дзісненскае дзісненскія
Т. дзісненскім дзісненскай
дзісненскаю
дзісненскім дзісненскімі
М. дзісненскім дзісненскай дзісненскім дзісненскіх

Дзітва́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Дзітва́
Р. Дзітвы́
Д. Дзітве́
В. Дзітву́
Т. Дзітво́й
Дзітво́ю
М. Дзітве́

дзі́твянскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дзі́твянскі дзі́твянская дзі́твянскае дзі́твянскія
Р. дзі́твянскага дзі́твянскай
дзі́твянскае
дзі́твянскага дзі́твянскіх
Д. дзі́твянскаму дзі́твянскай дзі́твянскаму дзі́твянскім
В. дзі́твянскі (неадуш.)
дзі́твянскага (адуш.)
дзі́твянскую дзі́твянскае дзі́твянскія (неадуш.)
дзі́твянскіх (адуш.)
Т. дзі́твянскім дзі́твянскай
дзі́твянскаю
дзі́твянскім дзі́твянскімі
М. дзі́твянскім дзі́твянскай дзі́твянскім дзі́твянскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Дзі́траўшчына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Дзі́траўшчына
Р. Дзі́траўшчыны
Д. Дзі́траўшчыне
В. Дзі́траўшчыну
Т. Дзі́траўшчынай
Дзі́траўшчынаю
М. Дзі́траўшчыне

Дзі́трыкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Дзі́трыкі
Р. Дзі́трык
Дзі́трыкаў
Д. Дзі́трыкам
В. Дзі́трыкі
Т. Дзі́трыкамі
М. Дзі́трыках

дзі́ў

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дзі́ў дзі́вы
Р. дзі́ва дзі́ваў
Д. дзі́ву дзі́вам
В. дзі́ва дзі́ваў
Т. дзі́вам дзі́вамі
М. дзі́ве дзі́вах

Крыніцы: piskunou2012.

дзі́ўна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
дзі́ўна дзіўне́й найдзіўне́й

Іншыя варыянты: дзіўно́.

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.