дзі́рыць

‘дзіравіць, рабіць дзіркі ў чым-небудзь, на чым-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дзі́ру дзі́рым
2-я ас. дзі́рыш дзі́рыце
3-я ас. дзі́рыць дзі́раць
Прошлы час
м. дзі́рыў дзі́рылі
ж. дзі́рыла
н. дзі́рыла
Загадны лад
2-я ас. дзі́р дзі́рце
Дзеепрыслоўе
цяп. час дзі́рачы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)