верба́льнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
верба́льнасць | |
верба́льнасці | |
верба́льнасці | |
верба́льнасць | |
верба́льнасцю | |
верба́льнасці |
Крыніцы:
верба́льнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
верба́льнасць | |
верба́льнасці | |
верба́льнасці | |
верба́льнасць | |
верба́льнасцю | |
верба́льнасці |
Крыніцы:
вербальна-лагічны
прыметнік, адносны
вербальна-лагічны | вербальна-лагічная | вербальна-лагічнае | вербальна-лагічныя | |
вербальна-лагічнага | вербальна-лагічнай вербальна-лагічнае |
вербальна-лагічнага | вербальна-лагічных | |
вербальна-лагічнаму | вербальна-лагічнай | вербальна-лагічнаму | вербальна-лагічным | |
вербальна-лагічны вербальна-лагічнага |
вербальна-лагічную | вербальна-лагічнае | вербальна-лагічныя | |
вербальна-лагічным | вербальна-лагічнай вербальна-лагічнаю |
вербальна-лагічным | вербальна-лагічнымі | |
вербальна-лагічным | вербальна-лагічнай | вербальна-лагічным | вербальна-лагічных |
верба́льны
прыметнік, адносны
верба́льны | верба́льная | верба́льнае | верба́льныя | |
верба́льнага | верба́льнай верба́льнае |
верба́льнага | верба́льных | |
верба́льнаму | верба́льнай | верба́льнаму | верба́льным | |
верба́льны ( верба́льнага ( |
верба́льную | верба́льнае | верба́льныя ( верба́льных ( |
|
верба́льным | верба́льнай верба́льнаю |
верба́льным | верба́льнымі | |
верба́льным | верба́льнай | верба́льным | верба́льных |
Крыніцы:
Ве́рбаў
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
Ве́рбаў | |
Ве́рбава | |
Ве́рбаву | |
Ве́рбаў | |
Ве́рбавам | |
Ве́рбаве |
Ве́рбаўцы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
Ве́рбаўцы | |
Ве́рбаўцаў | |
Ве́рбаўцам | |
Ве́рбаўцы | |
Ве́рбаўцамі | |
Ве́рбаўцах |
ве́рбачка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
ве́рбачка | ве́рбачкі | |
ве́рбачкі | ве́рбачак | |
ве́рбачцы | ве́рбачкам | |
ве́рбачку | ве́рбачкі | |
ве́рбачкай ве́рбачкаю |
ве́рбачкамі | |
ве́рбачцы | ве́рбачках |
Крыніцы:
Ве́рб’е
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
Ве́рб’е | |
Ве́рб’я | |
Ве́рб’ю | |
Ве́рб’е | |
Ве́рб’ем | |
Ве́рб’і |
Ве́рбеж
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
Ве́рбеж | |
Ве́рбежа | |
Ве́рбежу | |
Ве́рбеж | |
Ве́рбежам | |
Ве́рбежы |
вербе́на
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
вербе́на | вербе́ны | |
вербе́ны | вербе́н | |
вербе́не | вербе́нам | |
вербе́ну | вербе́ны | |
вербе́най вербе́наю |
вербе́намі | |
вербе́не | вербе́нах |
Крыніцы:
вербе́навы
прыметнік, адносны
вербе́навы | вербе́навая | вербе́навае | вербе́навыя | |
вербе́навага | вербе́навай вербе́навае |
вербе́навага | вербе́навых | |
вербе́наваму | вербе́навай | вербе́наваму | вербе́навым | |
вербе́навы ( вербе́навага ( |
вербе́навую | вербе́навае | вербе́навыя ( вербе́навых ( |
|
вербе́навым | вербе́навай вербе́наваю |
вербе́навым | вербе́навымі | |
вербе́навым | вербе́навай | вербе́навым | вербе́навых |
Крыніцы: