Ве́рбаў

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ве́рбаў
Р. Ве́рбава
Д. Ве́рбаву
В. Ве́рбаў
Т. Ве́рбавам
М. Ве́рбаве

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)