Ве́рбеж

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ве́рбеж
Р. Ве́рбежа
Д. Ве́рбежу
В. Ве́рбеж
Т. Ве́рбежам
М. Ве́рбежы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)