Ве́рб’е

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ве́рб’е
Р. Ве́рб’я
Д. Ве́рб’ю
В. Ве́рб’е
Т. Ве́рб’ем
М. Ве́рб’і

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)