адро́зніваючы
дзеепрыметнік, незалежны стан, цяперашні час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
адро́зніваючы |
адро́зніваючая |
адро́зніваючае |
адро́зніваючыя |
Р. |
адро́зніваючага |
адро́зніваючай адро́зніваючае |
адро́зніваючага |
адро́зніваючых |
Д. |
адро́зніваючаму |
адро́зніваючай |
адро́зніваючаму |
адро́зніваючым |
В. |
адро́зніваючы адро́зніваючага |
адро́зніваючую |
адро́зніваючае |
адро́зніваючыя |
Т. |
адро́зніваючым |
адро́зніваючай адро́зніваючаю |
адро́зніваючым |
адро́зніваючымі |
М. |
адро́зніваючым |
адро́зніваючай |
адро́зніваючым |
адро́зніваючых |
адро́знік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
адро́знік |
адро́знікі |
Р. |
адро́зніка |
адро́знікаў |
Д. |
адро́зніку |
адро́знікам |
В. |
адро́знік |
адро́знікі |
Т. |
адро́знікам |
адро́знікамі |
М. |
адро́зніку |
адро́зніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
адро́зніць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
адро́зню |
адро́знім |
2-я ас. |
адро́зніш |
адро́зніце |
3-я ас. |
адро́зніць |
адро́зняць |
Прошлы час |
м. |
адро́зніў |
адро́знілі |
ж. |
адро́зніла |
н. |
адро́зніла |
Загадны лад |
2-я ас. |
адро́зні |
адро́зніце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
адро́зніўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
адро́зны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
адро́зны |
адро́зная |
адро́знае |
адро́зныя |
Р. |
адро́знага |
адро́знай адро́знае |
адро́знага |
адро́зных |
Д. |
адро́знаму |
адро́знай |
адро́знаму |
адро́зным |
В. |
адро́зны (неадуш.) адро́знага (адуш.) |
адро́зную |
адро́знае |
адро́зныя (неадуш.) адро́зных (адуш.) |
Т. |
адро́зным |
адро́знай адро́знаю |
адро́зным |
адро́знымі |
М. |
адро́зным |
адро́знай |
адро́зным |
адро́зных |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
адро́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
адро́н |
адро́ны |
Р. |
адро́на |
адро́наў |
Д. |
адро́ну |
адро́нам |
В. |
адро́н |
адро́ны |
Т. |
адро́нам |
адро́намі |
М. |
адро́не |
адро́нах |
Крыніцы:
piskunou2012.
адро́слы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
адро́слы |
адро́слая |
адро́слае |
адро́слыя |
Р. |
адро́слага |
адро́слай адро́слае |
адро́слага |
адро́слых |
Д. |
адро́сламу |
адро́слай |
адро́сламу |
адро́слым |
В. |
адро́слы (неадуш.) адро́слага (адуш.) |
адро́слую |
адро́слае |
адро́слыя (неадуш.) адро́слых (адуш.) |
Т. |
адро́слым |
адро́слай адро́слаю |
адро́слым |
адро́слымі |
М. |
адро́слым |
адро́слай |
адро́слым |
адро́слых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
адро́стак
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
адро́стак |
адро́сткі |
Р. |
адро́стка |
адро́сткаў |
Д. |
адро́стку |
адро́сткам |
В. |
адро́стак |
адро́сткі |
Т. |
адро́сткам |
адро́сткамі |
М. |
адро́стку |
адро́стках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.