адро́знік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| адро́знік | адро́знікі | |
| адро́зніка | адро́знікаў | |
| адро́зніку | адро́знікам | |
| адро́знік | адро́знікі | |
| адро́знікам | адро́знікамі | |
| адро́зніку | адро́зніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)