адвенты́стка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
адвенты́стка |
адвенты́сткі |
Р. |
адвенты́сткі |
адвенты́стак |
Д. |
адвенты́стцы |
адвенты́сткам |
В. |
адвенты́стку |
адвенты́стак |
Т. |
адвенты́сткай адвенты́сткаю |
адвенты́сткамі |
М. |
адвенты́стцы |
адвенты́стках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
адвенты́ўна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
адвенты́ўна |
- |
- |
адвенты́ўны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
адвенты́ўны |
адвенты́ўная |
адвенты́ўнае |
адвенты́ўныя |
Р. |
адвенты́ўнага |
адвенты́ўнай адвенты́ўнае |
адвенты́ўнага |
адвенты́ўных |
Д. |
адвенты́ўнаму |
адвенты́ўнай |
адвенты́ўнаму |
адвенты́ўным |
В. |
адвенты́ўны (неадуш.) адвенты́ўнага (адуш.) |
адвенты́ўную |
адвенты́ўнае |
адвенты́ўныя (неадуш.) адвенты́ўных (адуш.) |
Т. |
адвенты́ўным |
адвенты́ўнай адвенты́ўнаю |
адвенты́ўным |
адвенты́ўнымі |
М. |
адвенты́ўным |
адвенты́ўнай |
адвенты́ўным |
адвенты́ўных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
адвербіялізава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
адвербіялізава́ны |
адвербіялізава́ная |
адвербіялізава́нае |
адвербіялізава́ныя |
Р. |
адвербіялізава́нага |
адвербіялізава́най адвербіялізава́нае |
адвербіялізава́нага |
адвербіялізава́ных |
Д. |
адвербіялізава́наму |
адвербіялізава́най |
адвербіялізава́наму |
адвербіялізава́ным |
В. |
адвербіялізава́ны (неадуш.) адвербіялізава́нага (адуш.) |
адвербіялізава́ную |
адвербіялізава́нае |
адвербіялізава́ныя (неадуш.) адвербіялізава́ных (адуш.) |
Т. |
адвербіялізава́ным |
адвербіялізава́най адвербіялізава́наю |
адвербіялізава́ным |
адвербіялізава́нымі |
М. |
адвербіялізава́ным |
адвербіялізава́най |
адвербіялізава́ным |
адвербіялізава́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
адвербіялізава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
адвербіялізава́ны |
адвербіялізава́ная |
адвербіялізава́нае |
адвербіялізава́ныя |
Р. |
адвербіялізава́нага |
адвербіялізава́най адвербіялізава́нае |
адвербіялізава́нага |
адвербіялізава́ных |
Д. |
адвербіялізава́наму |
адвербіялізава́най |
адвербіялізава́наму |
адвербіялізава́ным |
В. |
адвербіялізава́ны (неадуш.) адвербіялізава́нага (адуш.) |
адвербіялізава́ную |
адвербіялізава́нае |
адвербіялізава́ныя (неадуш.) адвербіялізава́ных (адуш.) |
Т. |
адвербіялізава́ным |
адвербіялізава́най адвербіялізава́наю |
адвербіялізава́ным |
адвербіялізава́нымі |
М. |
адвербіялізава́ным |
адвербіялізава́най |
адвербіялізава́ным |
адвербіялізава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
адвербіялізава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
адвербіялізава́ны |
адвербіялізава́ная |
адвербіялізава́нае |
адвербіялізава́ныя |
Р. |
адвербіялізава́нага |
адвербіялізава́най адвербіялізава́нае |
адвербіялізава́нага |
адвербіялізава́ных |
Д. |
адвербіялізава́наму |
адвербіялізава́най |
адвербіялізава́наму |
адвербіялізава́ным |
В. |
адвербіялізава́ны (неадуш.) адвербіялізава́нага (адуш.) |
адвербіялізава́ную |
адвербіялізава́нае |
адвербіялізава́ныя (неадуш.) адвербіялізава́ных (адуш.) |
Т. |
адвербіялізава́ным |
адвербіялізава́най адвербіялізава́наю |
адвербіялізава́ным |
адвербіялізава́нымі |
М. |
адвербіялізава́ным |
адвербіялізава́най |
адвербіялізава́ным |
адвербіялізава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
адвербіялізава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
адвербіялізу́ецца |
адвербіялізу́юцца |
Прошлы час |
м. |
адвербіялізава́ўся |
адвербіялізава́ліся |
ж. |
адвербіялізава́лася |
н. |
адвербіялізава́лася |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
адвербіялізу́ючыся |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
адвербіяліза́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
адвербіяліза́цыя |
Р. |
адвербіяліза́цыі |
Д. |
адвербіяліза́цыі |
В. |
адвербіяліза́цыю |
Т. |
адвербіяліза́цыяй адвербіяліза́цыяю |
М. |
адвербіяліза́цыі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
адвербіялізо́ўвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
адвербіялізо́ўваецца |
адвербіялізо́ўваюцца |
Прошлы час |
м. |
адвербіялізо́ўваўся |
адвербіялізо́ўваліся |
ж. |
адвербіялізо́ўвалася |
н. |
адвербіялізо́ўвалася |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
адвербіялізо́ўваючыся |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
адвербія́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
адвербія́льны |
адвербія́льная |
адвербія́льнае |
адвербія́льныя |
Р. |
адвербія́льнага |
адвербія́льнай адвербія́льнае |
адвербія́льнага |
адвербія́льных |
Д. |
адвербія́льнаму |
адвербія́льнай |
адвербія́льнаму |
адвербія́льным |
В. |
адвербія́льны (неадуш.) адвербія́льнага (адуш.) |
адвербія́льную |
адвербія́льнае |
адвербія́льныя (неадуш.) адвербія́льных (адуш.) |
Т. |
адвербія́льным |
адвербія́льнай адвербія́льнаю |
адвербія́льным |
адвербія́льнымі |
М. |
адвербія́льным |
адвербія́льнай |
адвербія́льным |
адвербія́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.