Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

трыадзі́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. трыадзі́ны трыадзі́ная трыадзі́нае трыадзі́ныя
Р. трыадзі́нага трыадзі́най
трыадзі́нае
трыадзі́нага трыадзі́ных
Д. трыадзі́наму трыадзі́най трыадзі́наму трыадзі́ным
В. трыадзі́ны (неадуш.)
трыадзі́нага (адуш.)
трыадзі́ную трыадзі́нае трыадзі́ныя (неадуш.)
трыадзі́ных (адуш.)
Т. трыадзі́ным трыадзі́най
трыадзі́наю
трыадзі́ным трыадзі́нымі
М. трыадзі́ным трыадзі́най трыадзі́ным трыадзі́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

трыазі́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. трыазі́н трыазі́ны
Р. трыазі́ну трыазі́наў
Д. трыазі́ну трыазі́нам
В. трыазі́н трыазі́ны
Т. трыазі́нам трыазі́намі
М. трыазі́не трыазі́нах

Крыніцы: piskunou2012.

трыаксазі́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. трыаксазі́н
Р. трыаксазі́ну
Д. трыаксазі́ну
В. трыаксазі́н
Т. трыаксазі́нам
М. трыаксазі́не

Крыніцы: piskunou2012.

трыала́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. трыала́т
Р. трыала́ту
Д. трыала́ту
В. трыала́т
Т. трыала́там
М. трыала́це

Крыніцы: piskunou2012.

трыампу́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. трыампу́р
Р. трыампу́ру
Д. трыампу́ру
В. трыампу́р
Т. трыампу́рам
М. трыампу́ры

Крыніцы: piskunou2012.

трыангуля́тар

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. трыангуля́тар трыангуля́тары
Р. трыангуля́тара трыангуля́тараў
Д. трыангуля́тару трыангуля́тарам
В. трыангуля́тара трыангуля́тараў
Т. трыангуля́тарам трыангуля́тарамі
М. трыангуля́тары трыангуля́тарах

Крыніцы: piskunou2012.

трыангуля́тар

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. трыангуля́тар трыангуля́тары
Р. трыангуля́тара трыангуля́тараў
Д. трыангуля́тару трыангуля́тарам
В. трыангуля́тар трыангуля́тары
Т. трыангуля́тарам трыангуля́тарамі
М. трыангуля́тары трыангуля́тарах

Крыніцы: piskunou2012.

трыангуляцы́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. трыангуляцы́йны трыангуляцы́йная трыангуляцы́йнае трыангуляцы́йныя
Р. трыангуляцы́йнага трыангуляцы́йнай
трыангуляцы́йнае
трыангуляцы́йнага трыангуляцы́йных
Д. трыангуляцы́йнаму трыангуляцы́йнай трыангуляцы́йнаму трыангуляцы́йным
В. трыангуляцы́йны (неадуш.)
трыангуляцы́йнага (адуш.)
трыангуляцы́йную трыангуляцы́йнае трыангуляцы́йныя (неадуш.)
трыангуляцы́йных (адуш.)
Т. трыангуляцы́йным трыангуляцы́йнай
трыангуляцы́йнаю
трыангуляцы́йным трыангуляцы́йнымі
М. трыангуляцы́йным трыангуляцы́йнай трыангуляцы́йным трыангуляцы́йных

Крыніцы: piskunou2012.

трыангуля́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. трыангуля́цыя трыангуля́цыі
Р. трыангуля́цыі трыангуля́цый
Д. трыангуля́цыі трыангуля́цыям
В. трыангуля́цыю трыангуля́цыі
Т. трыангуля́цыяй
трыангуля́цыяю
трыангуля́цыямі
М. трыангуля́цыі трыангуля́цыях

Крыніцы: piskunou2012.

трыарылмета́навы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. трыарылмета́навы трыарылмета́навая трыарылмета́навае трыарылмета́навыя
Р. трыарылмета́навага трыарылмета́навай
трыарылмета́навае
трыарылмета́навага трыарылмета́навых
Д. трыарылмета́наваму трыарылмета́навай трыарылмета́наваму трыарылмета́навым
В. трыарылмета́навы (неадуш.)
трыарылмета́навага (адуш.)
трыарылмета́навую трыарылмета́навае трыарылмета́навыя (неадуш.)
трыарылмета́навых (адуш.)
Т. трыарылмета́навым трыарылмета́навай
трыарылмета́наваю
трыарылмета́навым трыарылмета́навымі
М. трыарылмета́навым трыарылмета́навай трыарылмета́навым трыарылмета́навых

Крыніцы: piskunou2012.