Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвклмнопрсуфхыэю
аоуыэ

тры́

лічэбнік, колькасны

мн.
-
Н. тры́
Р. тро́х
Д. тро́м
В. тры́ (неадуш.)
тро́х (адуш.)
Т. трыма́
М. тро́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

тры́а

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны

адз.
Н. тры́а
Р. тры́а
Д. тры́а
В. тры́а
Т. тры́а
М. тры́а

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

трыадзі́нства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. трыадзі́нства
Р. трыадзі́нства
Д. трыадзі́нству
В. трыадзі́нства
Т. трыадзі́нствам
М. трыадзі́нстве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

трыадзі́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. трыадзі́ны трыадзі́ная трыадзі́нае трыадзі́ныя
Р. трыадзі́нага трыадзі́най
трыадзі́нае		 трыадзі́нага трыадзі́ных
Д. трыадзі́наму трыадзі́най трыадзі́наму трыадзі́ным
В. трыадзі́ны (неадуш.)
трыадзі́нага (адуш.)		 трыадзі́ную трыадзі́нае трыадзі́ныя (неадуш.)
трыадзі́ных (адуш.)
Т. трыадзі́ным трыадзі́най
трыадзі́наю		 трыадзі́ным трыадзі́нымі
М. трыадзі́ным трыадзі́най трыадзі́ным трыадзі́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

трыазі́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. трыазі́н трыазі́ны
Р. трыазі́ну трыазі́наў
Д. трыазі́ну трыазі́нам
В. трыазі́н трыазі́ны
Т. трыазі́нам трыазі́намі
М. трыазі́не трыазі́нах

Крыніцы: piskunou2012.

трыаксазі́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. трыаксазі́н
Р. трыаксазі́ну
Д. трыаксазі́ну
В. трыаксазі́н
Т. трыаксазі́нам
М. трыаксазі́не

Крыніцы: piskunou2012.

трыала́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. трыала́т
Р. трыала́ту
Д. трыала́ту
В. трыала́т
Т. трыала́там
М. трыала́це

Крыніцы: piskunou2012.

трыампу́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. трыампу́р
Р. трыампу́ру
Д. трыампу́ру
В. трыампу́р
Т. трыампу́рам
М. трыампу́ры

Крыніцы: piskunou2012.

трыангуля́тар

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. трыангуля́тар трыангуля́тары
Р. трыангуля́тара трыангуля́тараў
Д. трыангуля́тару трыангуля́тарам
В. трыангуля́тара трыангуля́тараў
Т. трыангуля́тарам трыангуля́тарамі
М. трыангуля́тары трыангуля́тарах

Крыніцы: piskunou2012.

трыангуля́тар

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. трыангуля́тар трыангуля́тары
Р. трыангуля́тара трыангуля́тараў
Д. трыангуля́тару трыангуля́тарам
В. трыангуля́тар трыангуля́тары
Т. трыангуля́тарам трыангуля́тарамі
М. трыангуля́тары трыангуля́тарах

Крыніцы: piskunou2012.