трыангуля́тар

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. трыангуля́тар трыангуля́тары
Р. трыангуля́тара трыангуля́тараў
Д. трыангуля́тару трыангуля́тарам
В. трыангуля́тар трыангуля́тары
Т. трыангуля́тарам трыангуля́тарамі
М. трыангуля́тары трыангуля́тарах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)